Çocukları ve kendini idare edemeyecek durumda bulunan kimseleri dilencilikte araç olarak kullanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/4932 Esas 2020/11702 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4932
Karar No: 2020/11702
Karar Tarihi: 17.03.2020

Çocukları ve kendini idare edemeyecek durumda bulunan kimseleri dilencilikte araç olarak kullanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/4932 Esas 2020/11702 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocukları ve kendini idare edemeyecek durumda bulunan kimseleri dilencilikte araç olarak kullanma suçundan yargılanan sanığın beraatine karar vermiştir. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın davaya katılma hakkı olduğu ve vekilinin kabul edildiği belirtilerek, yapılan incelemenin ardından mahkemece verilen beraat kararı usul ve yasaya uygun bulunmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir: 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 237/2. maddesi.

8. Ceza Dairesi 2018/4932 E. , 2020/11702 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocukları ve kendini idare edemeyecek durumda bulunan kimseleri dilencilikte araç olarak kullanma
HÜKÜM : Beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesine göre Bakanlığın çocuğa karşı işlenen Çocukları ve kendini idare edemeyecek durumda bulunan kimseleri dilencilikte araç olarak kullanma suçunda, davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunduğundan, Bakanlık vekili tarafından sunulan temyiz istemli dilekçede açıkça katılma iradesinin ortaya konulduğu anlaşılmakla, 2019/6 Esas sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı ile 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi gözetilerek Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı"nın davaya katılmasına ve vekilinin de katılan vekili olarak kabulü ile yapılan incelemede;
Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan katılan ... vekilinin sanığın cezalandırılması gerektiğine, katılan kurum vekilinin ise, suçun sabit olduğuna yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 17.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.