Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-3-b, 62, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik incelemeye, lehe hükümlerin uygulanmadığına, katılan vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde sanığın idaresindeki motosiklet ile gündüz vakti, meskun mahalde, 8 metre genişliğindeki tek yönlü, düz ve eğimsiz, asfalt zeminli yolda seyir halinde iken, olay mahalli 3 yönlü T kavşaktaki tramvay demiryolu üzerinden geçen yaya geçidi alanındaki sol şerit üzerine geldiğinde seyrine göre sağ taraftan yola girerek karşıya geçmeye çalışan katılana sol şerit ve yaya geçidi üzerinde motosikleti ile çarparak katılanın duyu ve organlarından birisinin işlevinin sürekli yitirilmesi niteliğinde yaralanmasına neden olduğu olayda; kaza tespit tutanağı tutulurken sanığın yaya geçidinden geçerken hangi trafik ışığının yandığını hatırlayamadığını beyan ettiği, bundan sonraki savunmalarında ise kendisine yeşil ışık yandığı sırada geçiş yaptığını savunduğu, katılanın ise kendisine yeşil ışık yandığı sırada yaya geçidinden geçtiğini ileri sürdüğü, sanığın beyanı çelişik olmakla mağdurun beyanına itibar edilmesi gerektiği bu itibarla... Kurumu raporundaki I. ihtimale göre tam kusurlu kabul edilerek hakkında bilinçli taksir hükümleri de uygulanmak suretiyle cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Hükmolunan adli para cezası taksitlendirilen sanık hakkında, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine ilişkin ihtarın TCK" nın 52/4. maddesi yerine, infaz aşamasına ilişkin 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi gereğince yapılması suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.