Taraflar arasında birleştirilerek görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 1043 ada 3 parsel ile 267 ada 125 parsel sayılı taşınmazlara davalı şirketin tüp deposu ve tüp kamyonlarının park alanı olarak kullanmak suretiyle müdahale ettiğini ileri sürüp, elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil isteklerinde bulunmuştur.
Davalı, vergi levhalarına göre dava konusu yerleri hangi tarihlerde kullandığının belli olduğunu beyan etmiştir.
Mahkemece, asıl dava bakımından davanın kabulüne, birleşen dosyaların ise, taraflar,müddeabih ve sebeplerin aynı olduğundan ve asıl dosdaya istemler hükme bağlandığından, haklarında karar verilmesine yer olmadığına, davacının sair taleplerinin reddine, karar verilmiştir.
Karar, taraflarca süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. Asıl ve birleşen davalar, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, asıl davanın kabulüne, birleşen davalar hakkında karar ittihazına yer olmadığına karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 1043 ada 3 parsel sayılı taşınmaz ile 267 ada 125 sayılı parselin ifrazından oluşan 267 ada 142 ve 143 parsel sayılı taşınmazların kayden davacıya ait olduğu, davalının kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Davacı, asıl davada davalı şirketin Merkez Bayiini, birleşen 7.Asliye Hukuk Hakimliğinin 2005/212 Esas sayılı dosyasında, O. B.belirtmek suretiyle 1999 yılından, diğer birleşen dosyalarda ise davalı şirketin farklı adreslerini göstererek 2003 yılından itibaren çekişme konusu taşınmazları işgal ettiğini ileri sürmüş; davacı vekili yargılama sırasında, davalı şirketin çekişmeli yerleri değişik bayiiler aracılığıyla kullandığını beyan etmiştir.
Kaldı ki, dava dilekçesine eklenen 8.2.2005 tarihli fuzuli işgal tutanağı ile bir kısım bayiilerin davacı belediyeye yönelik dilekçelerinde, davalı şirketin bayiilerinin isimlerinin belirtildiği; davalıca sunulan vergi levhalarının da davalı şirketin farklı adreslerdeki şubeleri hakkında ve farklı dönemler itibariyle düzenlendikleri görülmektedir.
Öyle ise; asıl ve birleşen davaların, aynı davalı aleyhine fakat farklı bayilikleri aracılığıyla çekişmeli taşınmazlara elattığı iddiasıyla açıldıkları sonucuna varılmaktadır.
Ne varki, mahkemece asıl ve birleşen davaların taraflarının konusunun ve istemlerinin aynı olduğu gerekçesi ile hüküm kurulmuştur.
Hal böyle olunca, araştırma ve soruşturmanın noksansız tamamlanması yerinde teknik bilirkişiler aracılığıyla uygulama yapılmak suretiyle asıl ve birleşen davaların konusu yapılan alanların kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlenmesi; her dava bakımından elatma olgusu ve süresinin ayrı ayrı saptanması; davalı şirketin hangi bayiisinin, çekişmeli taşınmazların hangi kısımlarını ne şekilde tasarruf ettikleri ile aynı bölümleri kullanıp kullanmadıklarının açıklığa kavuşturulması; toplanan ve toplanacak delillerin birlikte değerlendirilmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik soruşturmayla yetinilerek ve çelişkili, yetersiz,hatalı değerlendirmeler içeren bilirkişi raporlarına dayalı olarak hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Tarafların temyiz itirazları yerindedir.Kabulü ile, hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 20.11.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.