Esas No: 2022/3582
Karar No: 2022/7116
Karar Tarihi: 20.09.2022
Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3582 Esas 2022/7116 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık kasten yaralama suçundan suçlu bulunarak 5237 sayılı TCK'nin 86/2, 86/3-a, 62, 52/1-2. maddeleri uyarınca 3900 TL adli para cezası ile cezalandırılmıştır. Yapılan temyiz başvurusunda kararın usul ve yasaya aykırı olduğu, suç işlemediği, yaralamayı kasıtlı olarak yapmadığı, suç ikrarı bulunmadığı ve haksız tahrik indiriminin yapılmadığı iddia edilmiştir. Ancak temyiz başvurusu reddedilerek mahkeme kararı onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2 maddesi: Kasten yaralama suçunun cezasını düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/3-a maddesi: Kasten yaralama suçunun işleniş şekillerinden birini düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62 maddesi: Cezanın belirlenmesine ilişkin hükümler içerir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52/1-2 maddeleri: Adli para cezası ile cezalandırmanın genel esaslarını düzenler.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM :Manavgat 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/10/2020 tarih ve 2020/666 Esas – 2020/1127 Karar sayılı;
Sanığın “kasten yaralama” suçundan; 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-a, 62, 52/1-2. maddeleri uyarınca 3900,00-TL adli para cezası ile mahkumiyetine dair kararı.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı takdiri indirim nedeninin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, bozma üzerine kurulan hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın; kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, suçu işlemediğine, yaralama kastı ile hareket etmediğine, suça ilişkin ikrarı olmadığına, haksız tahrik indimi yapılması gerektiğine, erteleme kararı verilmediğine yönelen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 20/09/2022 gününde oy birliği ile karar verildi.
