Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/10603 Esas 2022/10923 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : OSMANİYE 4. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
İddianame içeriğinde, sanık hakkında daha önce işlediği aynı suçtan dolayı verilen kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararının ihlal nedeniyle kaldırılarak iddianame ile kamu davası açıldığından bahisle, 31/07/2015 tarihli bu suç nedeniyle doğrudan kamu davası açıldığının belirtildiği; ancak UYAP sorgulamasında, daha önce işlediği 04/09/2014 tarihli suçla ilgili olarak düzenlenen iddianame içeriğinden, sanık hakkında kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verildiği, sanığın tedbir yükümlülüklerine uymaması üzerine 29/04/2015 tarihinde açılan kamu davasında, Osmaniye 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/11/2015 tarihli, 2015/333 esas 2015/586 sayılı kararı ile sanık hakkında 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen Geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği ve bu kararın 05/01/2016 tarihinde itiraz edilmeksizin kesinleşmesinin ardından 23/01/2018 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle Osmaniye 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/01/2022 tarihli, 2021/641 esas 2022/16 sayılı kararı ile açıklanması geri bırakılan hüküm açıklanarak verilen mahkûmiyet kararının istinaf edilmesi üzerine, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 2022/707 esas sayılı dosyasına kaydedildiği ve halen derdest olduğu anlaşılmakla,
Kamu davasının açılmasının ertelenmesine konu edilen 04/09/2014 tarihli suç ile ilgili olarak, suç tarihi itibariyle 5320 sayılı Kanun'un geçici 7/2. maddesindeki koşullar gerçekleşmediğinden, 5320 sayılı Kanunun Geçici 7/2. maddesine göre değil 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki şartların gerçekleşmesi halinde CMK hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebileceği gözetilmeden, 5320 sayılı Kanunun Geçici 7/2. maddesine göre 26/11/2015 tarihli karar ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi kanuna aykırı ise de; Mahkemesince sanığın lehine olarak kanuna aykırı şekilde verilmiş ve kesinleşmiş hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının yok sayılamayacağı gözetildiğinde,
Açılan davalara ilişkin dosyaların aslı ya da denetime imkan verecek şekilde onaylı örneklerinin dosya içine konulup, incelenen 31/07/2015 tarihli suç yönünden TCK’nın 191/6. maddesi gereği doğrudan dava açma koşulunun bulunup bulunmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik araştırma ile hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan hükmün BOZULMASINA, 31/10/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.