Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6322 Esas 2020/1284 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6322
Karar No: 2020/1284
Karar Tarihi: 18.02.2020

Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6322 Esas 2020/1284 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçuyla ilgili mahkumiyet ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuyla ilgili beraat kararı verilmiştir. Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuyla ilgili verilen hüküm temyiz edilmiş ve görüşülmüştür. Yargılama sürecindeki tutanaklar, belgeler ve hüküm çağrısı esnasında verilen cezanın kanuni sınırlar dahilinde kaldığına dair deliller sunulmuştur. Bu nedenle, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuyla ilgili olarak yapılan temyiz başvurusu reddedilmiştir. Ancak, çocuğun cinsel istismarı suçuyla ilgili olarak sanık hakkında yeni kanunların yürürlüğe girmesi nedeniyle yeniden bir değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur. 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleriyle 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddeleri cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçları kapsamaktadır. Bu suçların yeniden düzenlemesi nedeniyle, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca, suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri arasında fark varsa, fail leh

14. Ceza Dairesi 2016/6322 E. , 2020/1284 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet, diğer atılı suçtan beraat

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisi ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi. 18.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.