Davacı, Hazine adına kayıtlı 480 parsel sayılı taşınmazın,imar uygulamasına tabi tutulduğunu ve 332 ada 1 parsel olarak davalı belediye adına tescil işleminin yapıldığını ancak,imar uygulamasının iptaline yönelik idari yargıda açtıkları dava sonucunda mahkemece verilen belediye encümen kararının iptaline ilişkin kararın kesinleştiğini fakat, davalı belediyenin taşınmazın geriye dönüş işlemini yapmadığını ileri sürerek, davalı adına tescil olunan 332 ada 1 parselin, düzenleme öncesi kadastral durumuna dönüştürülerek, Hazine adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, kesinleşen idari yargı kararları ile iptal edilen imar uygulamalarının mahkeme kararı ile düzeltilmesinin imkansız olduğunu, davacının da idare mahkemesinin iptal kararının infazı amacıyla, davalı belediyeye, geriye dönüştürme istemli başvurusunun bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, imar parselinin dayanağı bulunan idari kararın idari yargı yerinde iptal edilmiş olması ve yolsuz tescil durumunda kalan mevcut parselin geriye dönüş işleminin belediyece yapılmaması gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, taraf vekillerince tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, kadastral parselin ihyasına ilişkindir.  Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan kanıtlardan davacı Hazinenin önceden maliki olduğu parselin imar uygulamasına tabi tutularak yeni parselin oluştuğu ve imar parselinin dayanağı olan idari işlemin idari yargı yerinde iptal edilerek, iptal kararının kesinleştiği, böylece imar parseli ile ilgili sicil kaydının illetten mücerret hale geldiği ve sicil kaydının yolsuz tescil durumuna düştüğü belirlenmek ve bu olgu Mahkemece benimsenmek suretiyle Türk Medeni Yasasının 1025. maddesi hükmü gereğince davanın kabul edilmiş olması kural olarak doğrudur. Bu yönlere değinen tarafların temyiz itirazlarının reddine.
Ancak, dava kabul edildiğine göre, harçtan muaf olmayan Belediyenin nispi harçtan sorumlu tutulmaması, davacı Hazine yararına keşfen belirlenecek değer üzerinden A.A.Ü.T. hükümleri uyarınca nispi avukatlık ücretinin takdir ve tayin edilmesi gerekirken keşfen dava değerinin belirlenmemiş olması ve ayrıca nispi harcın belirlenecek değer üzerinden tayin edilmemiş olmasıda doğru değildir.
O halde tarafların bu yönlere değinen temyiz itirazları yerindedir kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle HUMK 428 maddesi uyarınca BOZULMASINA,alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,17.11.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.