5977 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/32138 Esas 2018/4545 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/32138
Karar No: 2018/4545
Karar Tarihi: 16.04.2018

5977 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/32138 Esas 2018/4545 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Manisa İl Gıda Tarım Ve Hayvancılık Müdürlüğü'nün doğrudan zarar görmediği ve dolayısıyla davaya katılma hakkı bulunmadığı gerekçesiyle verilen ceza davası kararı temyiz edilmiştir. Dosyanın incelenmesi sonucunda, sanığın suçu işlediği ve cezanın kanuni bağlamda uygulandığı tespit edilmiştir. Karar, 5977 sayılı Biyogüvenlik Kanunu'nun 8. maddesine aykırılık suçunu içermektedir. Bu madde, biyolojik çeşitlilik ve biyogüvenlik prensiplerine uyumlu yaşamsal çıkarlarımızı korumak için bir dizi düzenleme yapmaktadır. Ayrıca, bu kanunun amacı, biyogüvenlik ve güvenlikle ilgili her türlü riski yönetmek ve kontrol etmek için gerekli idari ve teknik önlemleri almak ve bu alanlarda işbirliği yapmaktır.

19. Ceza Dairesi 2015/32138 E. , 2018/4545 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5977 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
5977 sayılı Biyogüvenlik Kanunu"nun 8. maddesi karşısında katılan Manisa İl Gıda Tarım Ve Hayvancılık Müdürlüğü"nün suçtan doğrudan doğruya zarar görmediği, davaya katılma hakkı bulunmadığı ve lehine vekalet ücretine hükmedilemeyeceği hususlarına ilişkin tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun "da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 16/04/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.