13. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/998 Karar No: 2019/5460 Karar Tarihi: 29.04.2019
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2019/998 Esas 2019/5460 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı avukat, mahkemenin verdiği bir karara itiraz etmiştir. Dosya incelendi ve kararın birleşen dosyalara yönelik olarak kısmen bozulmasına karar verilmiştir. Yapılan yeni yargılama sonucunda, bazı dosyalarda dava kısmen kabul edilmiş ve belirli miktarlarda tazminat ödenmesine karar verilmiştir. Davalı tarafından bu karar temyiz edilmiştir. Ancak, temyiz edilen miktarlar kanunların öngördüğü parasal sınırları aşmadığından, temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle, temyiz dilekçesi reddedilmiştir. 14.7.2004 tarihli 5219 sayılı yasa ile Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca ise 1.1.2018 tarihinden itibaren 2.590,00 TL'ye çıkarılmıştır. Yerel mahkemelerce verilen kararlar temyiz edilirken, temyiz dilekçesi hangi karara yönelik ise o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmü esas alınmalıdır.
13. Hukuk Dairesi 2019/998 E. , 2019/5460 K.
"İçtihat Metni"
... ve diğ. vekilleri avukat ... ile ..... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında .... Mahkemesinden verilen 30/11/2018 tarih ve 2017/463-2018/1021 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu. KARAR....ilen kararın asıl ve birleşen dosyaların davacıları tarafından temyizi üzerine Dairemizce, birkısım birleşen dosyalar yönünden hükmün bozulmasına karar verilmiş, mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucu; birleşen.....Mahkemesi"nin 2013/126 esas sayılı dosyası yönünden; davanın kısmen kabulü ile 941,67 TL"nın, birleşen .....Mahkemesi"nin 2013/127 esas sayılı dosyası yönünden; davanın kısmen kabulü ile 833,33 TL"nın, birleşen....... Mahkemesi"nin 2013/128 esas sayılı dosyası yönünden; davanın kısmen kabulü ile 850,00 TL"nın, birleşen ....Mahkemesi"nin 2013/129 esas sayılı dosyası yönünden; davanın kısmen kabulü ile 766,67 TL"nın, dava tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizleri ile davalıdan tahsili ile davacılara verilmesine, asıl ve birleşen diğer dosyalar yönünden; kanun yolu denetiminden geçerek kesinleştiğinden karar verilmesine yer olmadığına, karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir. 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2018 tarihinden itibaren 2.590,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından, bozma sonrası aleyhine hüküm kurulan birleşen dosyalar yönünden ayrı ayrı temyize konu edilen miktarlar karar tarihi (30.11.2018) itibariyle 2.590,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 29/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.