Esas No: 2020/7767
Karar No: 2022/3409
Karar Tarihi: 26.04.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7767 Esas 2022/3409 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı şirket, Mezcar Otomotiv İnş. Teks. ve Gıda San. Tic. Ltd. Şti.’nden aldığı Volvo marka aracın kısa sürede arıza yapması nedeniyle ayıplı olduğunu ileri sürerek, aracın ayıpsız misliyle değiştirilmesini talep etti. Ancak, davalı şirket arızaların garanti kapsamında ücretsiz olarak giderildiğini ve aracın artık ayıpsız olduğunu belirtti. İlk derece mahkemesi, davacının ihbar yükümlülüğünü yerine getirdiğini, davalının ayıptan sorumlu olduğunu ancak araçtaki ayıpların öncesinde garanti kapsamında ve ücretsiz olarak giderildiğini tespit ederek davanın reddine karar verdi. Bölge Adliye Mahkemesi de bu kararı onadı. Kanun maddeleri ise Türk Borçlar Kanunu'nun 227/1-(3) bendi, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/b-1 maddesi ve 370/1, 372 maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 14. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 6. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 28.06.2018 tarih ve 2015/1218 E- 2018/712 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi'nce verilen 08.10.2020 tarih ve 2019/743 E- 2020/1030 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin Mart 2015 tarihinde davalı Mezcar Otomotiv İnş. Teks. ve Gıda San. Tic. Ltd. Şti.’nden Volvo marka 2014 model aracı 123.000,00 TL bedelle satın aldığını, 14.07.2015 tarihinde seyir halindeyken, aracın aniden stop ederek motorunun çalışmadığını, durumun davalı şirkete bildirildiğini, aracın davalı tarafından gönderilen çekici ile servise götürüldüğünü, servisce yapılan inceleme sonucunda davalı şirketin onayı ile motorun değiştirildiğini, yine seyir halindeyken 13.08.2015 tarihinde aracın aynı şekilde aniden stop etmesi üzerine yine davalı şirketçe gönderilen çekici ile aracın başka bir servise götürüldüğünü, servisçe yapılan incelemede aracın turbosunun bozuk olduğu ve değiştirilmesi gerektiğinin tespiti üzerine davalı şirketin bilgisi ve talimatı doğrultusunda aracın turbosunun değiştirildiğini, ayıplı aracın güvenli bir şekilde kullanılması mümkün olamayacağından, davacı tarafından keşide edilen ...40. Noterliği’nin 24.08.2015 tarih ve 22090 yevmiye nolu ihtarnamesi ile aracın ayıpsız misliyle değiştirilmesinin talep edildiğini, ancak davalı şirketin değişikliği kabul etmediğini ileri sürerek, ayıplı aracın davalıya iadesine, aynı nitelikteki ayıpsız misli ile değiştirilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalı şirketin Volvo marka araçları ithal eden ...'nin bayisi olduğunu, anılan şirketçe ithal edilen Volvo marka 0 km araçların satışı ile satış sonrası servis hizmeti verdiğini, davacının dava konusu aracı 23.03.2015 tarihinde 121.513,50 TL bedelle satın aldığını, aracın ayıplı olmadığını, davacının araçtaki arızanın ücretsiz onarılması yönündeki seçimlilik hakkını kullanması ve arızanın giderilmesi nedeniyle davanın hukuki dayanağının bulunmadığını belirterek, davanın reddini istemiştir.
İhbar olunan vekili, davaya konu araçta gizli veya açık herhangi bir ayıp olmadığını, davacı tarafından süresi içinde ayıp ihbarında bulunulmadığını, davacının araçtan faydalanmaya devam ettiğini belirterek, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, yapılan yargılama, toplanan deliller ve mahkemece benimsenen bilirkişi raporuna göre, taraflar arasında 2015 yılı Mart ayında araç satış sözleşmesi yapıldığı, sözleşmeye konu Volvo Marka 2014 model aracın 14/07/2015 tarihinde ve 13/08/2015 tarihinde arızalandığı, her iki arızanın derhal davalıya bildirildiği ve davalı tarafça garanti kapsamında ilk arızanın motor değişimi ikinci arızanın ise turbo ünitesi değişimi yapılmak suretiyle giderildiği, bu arızaların imalat kaynaklı ve gizli ayıp mahiyetinde olduğunun teknik bilirkişi raporu ile tespit edildiği, davacının ihbar yükümlülüğünü yerine getirdiği, davalının ayıptan sorumlu olduğu, ancak dava tarihinden önce araçtaki ayıpları garanti kapsamında ve ücretsiz olarak giderdiği, teknik bilirkişi tarafından yapılan incelemede araçtaki gizli ayıpların kalıcı olarak giderildiği ve araçta herhangi bir arızanın bulunmadığının tespit edildiği, davacının dava tarihinden önce TBK'nın 227/1-(3) bendindeki seçimlik hakkını kullandığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davacının gerek TBK'nın 227. maddesinde gerekse garanti sözleşmesindeki seçimlik haklarından ücretsiz tamir hakkını seçmesi ve araçtaki ayıbın giderilerek aracın ayıpsız şekilde davacıya teslim edilmiş olması karşısında, ilk derece mahkemesince davanın reddine karar verilmiş olmasında usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığı, istinaf aşamasında ileri sürülen bedel tenzili ve değer kaybının ayrı bir davaya konu olabileceği gerekçesiyle davacının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 26/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.