Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2019/966 Esas 2019/5457 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/966
Karar No: 2019/5457
Karar Tarihi: 29.04.2019

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2019/966 Esas 2019/5457 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, dünürü olan davalıya borç olarak gönderdiği paraların ödenmediğini ileri sürerek toplamda 65.890,00 TL'nin tahsilini istemiştir. Davalı ise, hesabına yapılan havalelerin borcunu ödemek için gönderildiğini savunmuştur. İlk derece mahkemesi, davanın kısmen kabulüyle 41.470,00 TL'nin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar vermiştir. Ancak davalı, istinaf başvurusunda bulunmuş ve yüksek mahkeme davanın reddine karar vermiştir. Davacı, yüksek mahkeme kararını temyiz etmiştir. Ancak temyiz miktarı 47.530,00 TL'yi geçmediği için temyiz hakkının bulunmadığına karar verilmiştir.
Anayasa'nın 146. maddesi gereğince kanunlar, Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından çıkarılır. Kanunların yayımı ve yürürlüğü ile ilgili işlemler, Cumhurbaşkanı tarafından yürütülür. 6763 sayılı Askerlik Kanunu'nun 36/4, 80/3 ve 86/9 maddelerinde yapılan değişikliklerin yürürlük tarihi, 01/01/2018 olarak belirlenmiştir. Bu değişiklikle, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 47.530,00 TL'na yükseltilmiştir. Kararda da belirtildiği gibi, davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır çünkü temyiz miktarı 47.530,00 TL'yi geçmediği için HMK.nun 362/1-a maddesi gereğince reddedilmiştir.

13. Hukuk Dairesi 2019/966 E. , 2019/5457 K.

"İçtihat Metni"

......

...... Hukuk Dairesinin kararının davacı avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmiş ise de, dava miktar itibariyle duruşmaya tabi olmadığından, bu isteğin reddiyle incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, geraği konuşulup düşünüldü.
K A R A R

Davacı, dünürü olan davalıya farklı tarihlerde borç olarak gönderdiği 6.000 ... (.. ..) ile ..... ödemek için gönderdiği 41.470 TL’nın ödenmediğini, 6.000 .....’nin dava tarihi itibarı ile karşılığının 24.420,00 TL olduğunu ileri sürerek toplamda 65.890,00 TL’nın gönderme tarihlerinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, ..... olarak hesabına yapılan havalelerin davacının kendisine olan borcunu ödemek için gönderildiğini, Tarımsal Kredi borcunun ödenmesi için yapıldığı ileri sürülen havalenin ise; davacıya satışı yapılan ipotekli taşınmaz üzerindeki ipoteğin kaldırılması için gönderildiğini, davacının taşınmaz üzerindeki ipoteği bilerek satın aldığını savunarak davanın reddini dilemiştir.
İlk derece Mahkemesince, davanın kısmen kabulü ile, 41.470,00 TL"nın havale tarihi olan 30.09.2010 tarihinden itibaren, 3095 sayılı Kanun’un 2/2. maddesi gereğince değişen oranlarda faiz uygulanmak suretiyle, davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiş; karara karşı davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur. ....Hukuk Dairesince, davalının istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak davanın reddine karar verilmiştir.
...... Hukuk Dairesinin kararı süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

6763 sayılı yasa ile 6100 sayılı HMK"na eklenen geçici 1. madde uyarınca, aynı kanunun 362. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2018 tarihinden itibaren tarihinden itibaren 47.530,00 TL’na çıkarılmıştır. Davacı tarafından temyize konu edilen miktar 41.470,00 TL olup karar tarihi (16.11.2018) tarihi itibarıyle 47.530,00 TL’nı geçmediğinden HMK.nun 362/1-a maddesi gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 29/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.

......