Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/8336 Esas 2022/3433 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11.HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Gaziantep 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 15.03.2018 tarih ve 2015/1857 E- 2018/372 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nce verilen 22.10.2020 tarih ve 2018/1921 E- 2020/979 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkili şirketten toplam 136.855,37 USD+KDV'ye tekabül eden halı ipliği aldığını, son fatura ve malın teslim tarihinin 20/03/2014 olduğunu, anlaşma gereği son fatura tarihinden 6 ay sonraya ödeme günü tekabül eden kambiyo senedi verileceğinin kararlaştırıldığını, müvekkilinin iplikleri teslim ettiğini, karşılığında davalının 05/10/2014 vade tarihli 73.000,00 USD ve 05/11/2014 vade tarihli 74.500,00 USD bedelli çeki gönderdiğini, müvekkilinin 05/10/2014 vade tarihli 73.000,00 USD bedelli çeki aldığını, ancak 05/11/2014 vade tarihli 74.500,00 USD bedelli çeki ise vade tarihinin değiştirilmesi ve 74.803,00 USD olarak düzeltilmesi için iade ettiğini, fakat davalı tarafça çekin gönderilmediğini, müvekkilinin bu sebeple Gaziantep 3. Noterliği aracılığı ile davalı tarafa borcu ödemesi konusunda ihtarname gönderildiğini, davalının Gaziantep 2. Noterliği'nin 25/08/2014 tarih 16194 yevmiye numaralı ihtarnamesi ile talebi kabul etmediklerini iplikleri iade edeceğini, yapmış olduğu ödemeye ilişkin kambiyo senedinin iadesini, bakiyeyi ödemeyeceğini belirttiğini, Gaziantep 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 2014/2030 Esas sayılı esas sayılı dosyası ile borçlu olmadığının tespiti ve alınan ipliklerin iadesi için dava açtığını, açılan davanın 30/09/2015 tarihinde reddedildiğini, Gaziantep 13. İcra Dairesi'nin 2014/134155 esas sayılı icra takibinin açıldığını, davalı tarafın 08/01/2015 tarihinde borca ve tüm ferilerine itiraz ettiğini, takibin durduğunu belirterek, Gaziantep 13. İcra Dairesi'nin 2014/134155 esas sayılı icra takibine itirazın iptali ile takibin devamına, %20'den az olmamak üzere icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, usulüne uygun tebligata rağmen cevap dilekçesi sunmamıştır.
İlk derece mahkemesi, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, 15/03/2018 tarihli celsede taraf vekillerince iptali istenen icra dosyasına davalı tarafça takibe konu alacak miktarı olan 189.019,86 TL'nın yatırıldığının mahkemeye bildirildiği, icra takibine konu asıl alacak yönünden taraflar arasında herhangi bir uyuşmazlık kalmadığı, uyuşmazlık konusunun davacı tarafça talep edilen icra inkar tazminatı hususunda toplandığı, her ne kadar davalı tarafça takibe konu borcun temelini oluşturan ipliklerin ayıplı olmasından dolayı takibe itiraz edilmiş olduğu bildirilmiş olsa da; yapılan icra takibine itirazın davacı tarafın alacağını geç almasına sebebiyet vermiş olduğu ve Gaziantep 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'ne ait 2014/2030 Esas 2015/1172 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere ipliklerin ayıplı olmadığı ve yapılan ayıp ihbarının süresinde yapılmadığı anlaşıldığından icra takibine haksız şekilde itiraz eden davalı aleyhine %20 icra inkar tazminatına hükmetmek gerektiği, davalı tarafça yapılan ödemenin eldeki itirazın iptali davasından sonra olduğu anlaşıldığından yapılan ödemelerin infaz sürecinde değerlendirilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kabulü ile davalının Gaziantep 13. İcra Müdürlüğü'nün 2014/134155 takip numaralı icra dosyasına yapmış olduğu itirazının iptali ile; takibin devamına, ödemeye ilişkin olgunun infaz sürecinde değerlendirilmesine, hükmedilen alacak miktarı üzerinden hesap edilecek %20 icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İstinaf Mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, ilk derece mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön olmadığı, takibe konu alacak tutarının yargılama sırasında davalı tarafça icra veznesine yatırıldığının davacı vekilince beyan edildiği, itirazın iptali davası açıldıktan sonra yapılan ödemelerin icra dairesince infaz sırasında nazara alınacağı, icra inkar tazminatının şartlarının oluştuğu ve Gaziantep 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 2014/2030 Esas sayılı esas sayılı dosyası ile açılan menfi tespit davasının reddine dair kararın Yargıtay 19. Hukuk Dairesi'nin 14/06/2017 tarih, 2016/8180 esas, 2017/4934 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-1. maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 9.683,96 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 26/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.