Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/2508 Esas 2019/117 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2508
Karar No: 2019/117
Karar Tarihi: 07.01.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/2508 Esas 2019/117 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, müşteki sanıkların mahkumiyetine karar vermiş ancak sanıklara ceza verilmesine yer olmadığına hükmetmiştir. Mahkeme, müştekilerin dava katılma hakkı hatırlatılmadan sanıklardan şikayetçi olduklarına dair talimat beyanlarını dikkate almamıştır. Bu nedenle, müştekilerin katılma talepleri kabul edilmiş ve hükümler temyiz edilerek katılma iradeleri gösterildiği anlaşılmıştır. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal etmesine rağmen, bu hususun infaz aşamasında dikkate alınabileceği bildirilmiştir. İlgili kanun maddeleri şu şekildedir: 5271 sayılı CMK'nin 260/1. ve 237/2. maddeleri, TCK'nin 29. ve 53. maddeleri, CMUK’un 321. maddesi.
3. Ceza Dairesi         2018/2508 E.  ,  2019/117 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    HÜKÜM : Müşteki sanıkların mahkumiyetine, sanıklara ceza verilmesine yer olmadığına dair

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Müşteki sanıklar ... ve ..."nın 05.05.2014 tarihli talimat beyanlarında sanıklardan şikayetçi olduklarını bildirmelerine rağmen davaya katılma hakları hatırlatılmamış ise de; müşteki sanıklar ... ve ..."nın 5271 sayılı CMK"nin 260/1. ve 237/2. maddeleri uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğundan ve hükümleri temyiz ederek katılma iradelerini gösterdikleri anlaşılmakla, katılma taleplerinin kabulü ile müştekiler ... ve ..."nın KATILAN sıfatı almalarına karar verilerek yapılan incelemede;
    1) Katılan sanıklar ... ve ... hakkındaki hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanıklar ... ve ..."nın temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA,
    2) Sanıklar ... ve ... hakkındaki hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    a) Olay gecesi taraflar arasındaki karşılıklı kavgada sanık ..."ın ..."yı ve ..."yu, sanık ..."ın ..."yu basit nitelikte yaraladıkları, sanıklar hakkında TCK"nin 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı da tartışılarak mahkumiyet kararı verilmesi yerine yazılı şekilde karar verilmesi,

    Kabule göre de;
    b) Sanıkların eyleminin meşru müdafaa kapsamında kaldığının kabulü karşısında, 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, katılanların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.


























    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.