Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/8518 Esas 2015/4004 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/8518
Karar No: 2015/4004
Karar Tarihi: 04.03.2015

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/8518 Esas 2015/4004 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2014/8518 E.  ,  2015/4004 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : Düşme

    Taksirle yaralama suçundan sanık hakkındaki kamu davasının düşmesine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanığın kendisine ait atı başı boş bırakması sonucunda hayvanın mağduru ısırarak yaralanmasına neden olduğu olayda; dosya kapsamına göre; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 177. maddesinde tanımlanan suçun tehlike suçu olması karşısında, suçun oluşabilmesi için bu gibi hayvanların bir zarar meydana getirmesi şartı aranmadığı, bu itibarla bir zarar meydana gelmesi durumunda, sanığın en ağır cezayı gerektiren suçtan sorumlu olacağı, somut olayda; sanığın sahibi olduğu atın mağduru yaralamış olması nedeniyle zararın gerçekleştiği ve eylemin taksirle yaralama suçunu oluşturduğu, zarar suçu olan taksirle yaralama suçundan sanığın cezalandırılmasına karar verildiği hallerde, ayrıca tehlike suçu olan hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan cezalandırılma imkanı bulunmamakta ise de, herhangi bir nedenle zarar suçundan cezalandırılabilme imkanının ortadan kalktığı durumlarda, koşulları bulunmakta ise tehlike suçundan sanığın cezalandırılmasına karar verilmesi gerekmektedir.
    Taksirle yaralama suçuna yönelik şikayetten vazgeçme karşısında, TCK"nın 73/1 ve 89/5. maddeleri uyarınca sanık hakkında taksirle yaralama suçundan soruşturma ve kovuşturma yapılamayacağı, ancak, sanığın sabit eyleminin ayrıca re"sen takibi mümkün bulunan hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçunu oluşturacağı gözetilerek, sanığın TCK"nın 177. maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.