12. Ceza Dairesi 2019/8293 E. , 2021/895 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat
Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Olay günü saat 17:30 sıralarında sanık ...’un sevk ve idaresindeki otomobil ile seyir halinde olay mahalline geldiğinde, istikametine göre sağ tarafında park halinde bulunan aracın önünden kaplamaya giren 2010 doğumlu katılan yaya ...’e çarparak, katılanın hayati fonksiyonlarını dördüncü derecede etkileyecek kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda; yaya katılanın, iki yönlü trafik akımının mevcut olduğu, yolun karşı bölümüne geçmek için taşıt yolunun içerisine dikkatsiz, tedbirsiz ve kontrolsüz bir şekilde yaya olarak girdiği, yaşı itibariyle trafik kurallarını bilmediği, geçiş yaptığı yerde ilk geçiş hakkının taşıt yolu üzerinde seyreden araçlara verilmesi gerekir, kuralını bilmediği, yaya geçit levhası ve yer işareti olmayan bir yerden kendi güvenliğini ön planda tutarak araç trafik güvenliğini tehlikeye düşürmeden yolun karşı bölümüne yaya olarak geçerken nelere dikkat edilmesinin bilinci ve idraki içerisinde olmadığı anlaşıldığından asli kusurlu olduğu; sanığın ise seyri sırasında görüş alanı dışında kalan bölgeden istikametine göre sağ tarafında park halinde bulunan aracın önünden kaplamaya giren katılan yayanın, aracının sağ kısmına çarpmasını önleyebilecek herhangi bir tedbiri bulunmadığından olayda atfı kabil bir kusuru bulunmadığı anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre;
Yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmaması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraatine karar verilmesi gerekirken, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, yasal ve yeterli delil elde edilemediğinden bahisle sanık hakkında beraat hükmü kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1. paragrafında yer alan, “ Sanık hakkında, Taksirle yaralama (5237 sayılı Türk Ceza Kanunun 89/1) suçunu işlediği iddia edilerek cezalandırılması talebi ile kamu davası açılmış ise de; yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeni ile sanığın Ceza Muhakemesi Kanunun 223/2-e maddesi gereğince BERAATİNE,’’ cümlesinin hükümden çıkartılarak, yerine “Sanığın, yüklenen suç açısından taksirinin bulunmaması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca müsnet suçtan BERAATİNE,” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün; DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
