(Kapatılan) 13. Hukuk Dairesi 2019/838 E. , 2019/5443 K.
"İçtihat Metni"
... Bankası A.Ş.vekili avukat ... ile 1-..., 2-... vekilleri avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 3. Tüketici Mahkemesinden verilen 18/04/2018 tarih ve 2017/516-2018/190 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalıların bireysel tüketici kredisi kullandığını, ödemesi gereken taksitleri ödemediklerini, bunun üzerine yasada öngörüldüğü şekilde ihtarname gönderdiklerini, buna rağmen borç ödenmeyince icra takibi başlattıklarını beyan ederek fazlaya dair hakları saklı kalmak üzere şimdilik 4.185,13 TL alacağın davalılara çekilen hesap kat ihtarnamesinin tebliği tarihi olan 06.07.2009 tarihinden itibaren sözleşmede belirtilen %28,60 faizi ile birlikte davalılardan tahsilini istemiş; ıslahla birlikte talep sonucunu 8.927,74 TL’na yükseltmiştir.
Davalılar ... ve ..., davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucu, davanın kısmen kabulüne, 3.660,79 TL asıl alacak, 3.609,53 TL işlemiş faiz, 180,55 TL gider vergisi olmak üzere toplam 7.450,87 TL’dan 4.185,13 TL’nın dava tarihinden, kalan kısmın ıslah tarihinden itibaren işleyecek yıllık %24,96 temerrüt faizi uygulanarak davalı ...’tan tahsili ile davacıya verilmesine, karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davalı temyizi yönünden; dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı temyizi yönünden; 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2018 tarihinden itibaren 2.590,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyize konu edilen miktar karar tarihi (18.4.2018) itibariyle 2.590,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1.bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, 2.bentte açıklanan nedenlerle temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 29/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.
sisteminin bir üyesidir.