MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... AŞ vekili Avukat ... tarafından, davalı ... vd aleyhine 15/06/2005 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 19/02/2009 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ile bir kısım davalılar taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, davacı kurum tarafından yaptırılan değişiklik onarımı işinde, dava dışı şirkete ek süre verilmesi nedeni ile uğranılan zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar davacı idare ile bazı davalılar tarafından temyiz olunmuştur.
Dosya içeriğinden; davacı kuruma ait bir binanın kreşe dönüştürülmesi işinin dava dışı bir şirkete verilerek 14.09.2001 günlü sözleşmenin yapıldığı, sözleşmede işe başlama tarihinin 18.09.2001, bitim tarihinin 09.01.2002 olarak belirlendiği, işe başlama tarihi geçtikten sonra, 17.10.2001 günün yükleniciye yer teslimi yapılabildiği, mimari uygulama projesinin ise yükleniciye 02.11.2001 günü teslim edildiği, bunun dışında dava dışı bölge müdürünün onay ile yüklenici şirkete mevsim koşulları nedeni ile aralık ayında 24 günlük iş durdurma izni verildiği, iş bitim tarihi gelince yüklenicinin istemi ve kontrol örgütünün önerisi ile davalıların oluşturduğu “süre komisyonu” tarafından yüklenici şirkete 34 günlük ek süre verildiği, 2001 yılında tamamlanamayan işler 2002 yılı fiyatlarına göre yeniden değerlendirilerek yükleniciye ek ödemede bulunulduğu anlaşılmaktadır.
Olayın açıklanan gelişim biçimine göre; inşaatın kış ayında olduğunu bilen idarenin buna rağmen işi ihale etmiş olması, yer tesliminin gecikmesi ve iş durdurma izni verilmesi nedeniyle çalışılamayan 53 günlük süreden davalıların sorumlu olmadıkları, buna rağmen verilen 34 günlük ek süre nedeniyle uğranıldığı ileri sürülen zararın davalılardan alınmasına yasal olanak bulunmadığına göre davanın tümden reddedilmesi gerekir.
Yerel mahkemece açıklanan yönler gözetilerek, istemin tümden reddedilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle davalıların tazminat ile sorumlu tutulmuş olmaları usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle temyiz eden davalılar yararına BOZULMASINA; bozma nedenine göre davacının temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 07/04/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.