MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle davanın zamanaşımından reddine ilişkin verilen hüküm, davacı ... tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalının zorunlu trafik sigortacısı olduğu aracın, davacıların murisi ..."nın sevk ve idaresinde 09.10.2011 tarihinde tek taraflı kaza yaptığını, kazada desteğin öldüğünü, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik her bir davacı için 3.000,00 TL"den toplam 6.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, desteğin aracı alkollü sevki nedeniyle rücu şartları bulunduğundan alacaklı ve borçlu sıfatlarının birleşmesi ihtimaline binaen ödemezlik def"inde bulunduklarını, desteğin ölümüyle sonuçlanan tek taraflı kazada suç ve cezalandırılabilir kişi bulunmadığından davanın 2 yıllık zamanaşımı süresine tabi olduğunu ve bu süre içinde davanın açılmadığını, ölenin sigortalı işleten olması nedeniyle davacıların 3. kişi konumunda olmadığını, ölenin tam kusuruyla kaza yapması nedeniyle davacıların tazminat talep edemeyeceğin, olay tarihinden faiz istenemeyeceğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davalı tarafın süresinde yaptığı zamanaşımı def"i yerinde bulunduğundan davanın zamanaşımı nedeniyle reddine verilmiş; hüküm, davacı ... tarafından temyiz edilmiştir.

Dava, davacıların murisinin ölümü nedeni ile Borçlar Kanunu"nun 45. maddesi (6098 sayılı TBK m. 53) gereğince destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 109. maddesinde motorlu araç kazalarından doğan maddi zararların tazmini için kaza gününden itibaren iki yıllık zamanaşımı süresi öngörülmüş, aynı maddenin ikinci fıkrasında, davanın cezayı gerektiren bir eylemden kaynaklanması durumunda Ceza Kanunu"nun öngördüğü ceza zamanaşımının (sürücü, işleten veya diğer sorumlular için fark gözetilmeksizin) uygulanacağı hükme bağlanmıştır. Ceza zamanaşımının uygulanması bakımından, sadece eylemin aynı zamanda bir suç oluşturması yeterli olup, ayrıca fail hakkında mahkumiyet kararı ile sonuçlanmış bir ceza davasının varlığı gerekmemektedir (HGK"nun 10.10.2001 gün 2001/19-652 E, 2001/705 K)-(HGK"nun 05.06.2015 gün 2014/17-2198 E, 2015/1495 K).
Somut olayda; dava konusu kaza 09.10.2011 tarihinde meydana gelmiş ve davacıların desteği bu tarihte ölmüştür. Mahkemece, davalı vekilinin olayda 2 yıllık zamanaşımının uygulanması gerektiği, ceza zamanaşımının uygulanmasının mümkün olmadığı gerekçelerine dayanan zamanaşımı itirazı kabul edilerek davanın zamanaşımından reddine verilmiş ise de, 2918 Sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 109/2. maddesindeki davanın cezayı gerektiren bir fiilden doğmuş olması ve Ceza Kanunu"nun bu fiil için daha uzun bir zamanaşımı süresi öngörmüş bulunması halinde, bu sürenin maddi tazminat talepleri için de geçerli olacağına dair hükmü uyarınca ceza zamanaşımı süresinin uygulanması gerekecektir.Buna göre, dava açılması ceza zamanaşımına tabi olup, mahkemece yargılama yapılarak sonucuna göre verilmesi gerekirken, 2 yıllık zamanaşımı süresinin dolduğu gerekçesiyle davanın reddine verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı ..."nın temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı ..."ya geri verilmesine 14/03/2016 gününde oybirliğiyle verildi.