MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığının ihlali, tehdit, hakaret, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1) Sanığa yükletilen konut dokunulmazlığının ihlali, hakaret ve mala zarar verme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
a) TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
b) Sanık hakkında hükmedilen hapis cezalarının ertelenmemiş olmasına karşın, TCK"nın 53/1-e bendindeki hak yoksunluğunun uygulanmasında mahkemenin takdir hakkı bulunmamasına rağmen TCK"nın 53/1-e maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye aykırı olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca; hükümlerde TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlardan (b) ibaresi çıkartılmak ve hükümlere “TCK"nın 53/1-(e) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına” ibaresi eklenmek, biçiminde HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2) Tehdit suçundan kurulan hükmün temyizine gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın katılana yönelik tehdit içerikli mesajlarının 05.46 ila 05.57 saatleri arasında, 11 dakikalık kısa bir süre içerisinde gönderilmesi ve eylemler arasında, mesaj aralıklarının çok kısa olması nedeniyle değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunu doğuracak bir kesinti mevcut olmamasına rağmen tehdit suçunda TCK"nın 43. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
2- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
3- Sanık hakkında hükmedilen hapis cezalarının ertelenmemiş olmasına karşın, TCK"nın 53/1-e bendindeki hak yoksunluğunun uygulanmasında mahkemenin takdir hakkı bulunmamasına rağmen TCK"nın 53/1-e maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,
4- Kabule göre de;
Sanık hakkındaki temel ceza alt sınırdan belirlenmesine rağmen, TCK"nın 43. maddesinden uygulama yapılması sırasında yeterli gerekçe gösterilmeyerek ve temel cezanın tayinindeki gerekçeyle çelişki oluşturacak şekilde artırım oranının fazla belirlenmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."ın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12/04/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.