MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık müdafiinin temyiz itirazının sanık hakkında kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1-3-e maddeleri uyarınca belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 87/2-b maddesi uyarınca iki kat artırılması sonucu 3 yıl 18 ay hapis cezası olarak belirlenmesi gerekirken 6 yıl hapis cezası olarak fazla belirlenmesi, cezanın 5237 sayılı TCK"nin 87/2-b, son maddesi uyarınca zorunlu olarak 8 yıla çıkarılmış olması nedeniyle, sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım çıkarılarak yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK"nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.