MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükümlünün, yokluğunda verilen 24.11.2011 tarihli kararı 18.04.2012 tarihinde usulüne uygun tebliğ almasına rağmen, süresinden sonra 10.10.2012 tarihinde temyiz etmesi üzerine mahkemece 18.10.2012 tarihli ek karar ile temyiz isteminin reddine karar verildiği, 30.10.2012 tarihinde ek kararı usulüne uygun tebliğ alan hükümlünün ek karara karşı da süresinden sonra 05.12.2012 ve 11.12.2012 tarihlerinde verdiği dilekçelerden sonra, mahkemece 13.12.2012 tarihli ek karar ile dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay"a gönderilmesine karar verildiği, ancak hükümlünün 22.01.2013 tarihinde vermiş olduğu dilekçesinde, “temyiz isteminin olmadığını, kesinleşen cezasını infaz etmek istediğini” belirttiği, ardından ise 17.02.2014 tarihli dilekçesi ile bu sefer “hakkında verilen cezayı temyiz hakkını kullanmadan infaz ettiğini, mağduriyetinin giderilmesi için hükmü temyiz etmek istediğini” belirttiği anlaşılmakla, yapılan incelemede;
Hükümlü, yokluğunda verilen 24.11.2011 tarihli kararı yasal süresi içerisinde temyiz etmediğinden temyiz isteminin reddine ilişkin 18.10.2012 tarih, 2010/912 Esas ve 2011/715 Karar sayılı ek kararın usul ve yasaya uygun olduğu, yine 30.10.2012 tarihinde tebliğ edilen ek kararı da 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 05.12.2012 ve 11.12.2012 tarihlerinde temyiz eden hükümlü ..."ın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE, 13.12.2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.