Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2010/4466 Esas 2011/3762 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/4466
Karar No: 2011/3762
Karar Tarihi: 06.04.2011

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2010/4466 Esas 2011/3762 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı tarafından haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkin olarak açılan davada, yerel mahkeme davanın reddine karar vermiş, ancak karar temyiz edilmiştir. Davanın konusu, davacının kişilik haklarına saldırı nedeniyle uğradığı manevi zararın ödetilmesidir. Ancak, davalının aynı konuda ceza mahkemesinde hakaret suçundan yargılandığı ve ceza verilmesine yer olmadığı kararı verildiği ancak henüz kesinleşmediği anlaşılmaktadır. Borçlar Yasası'nın 53. maddesi gereği, ceza mahkemesinin beraat kararı hukuk yargıcı yönünden bağlayıcı değilse de maddi olgular bağlayıcıdır. Bu nedenle, ceza mahkemesindeki sonuç beklenmeli ve tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek karar verilmelidir. Yerel mahkeme, ceza mahkemesinde verilen karara uygun bir şekilde karar vermemiş ve usul ve yasaya uygun düşmediği gerekçesiyle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri: Borçlar Yasası'nın 53. maddesi, Türk Ceza Yasası'nın 128. maddesi.

4. Hukuk Dairesi 2010/4466 E. , 2011/3762 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 02/06/2009 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 12/11/2009 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylem nedeniyle kişilik haklarına saldırıdan dolayı uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istem reddedilmiş; karar, davacı tarafından temyiz olunmuştur.
Dava konusu olay sözler nedeniyle davalının İstanbul 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2009/248-864 sayılı dava dosyasında, hakaret suçundan yargılandığı, eylemin 5237 sayılı Türk Ceza Yasası"nın 128. maddesi kapsamında kaldığı gerekçesiyle ceza verilmesine yer olmadığına kararı verildiği; ancak, kararın henüz kesinleşmediği anlaşılmaktadır.
Borçlar Yasası"nın 53. maddesi gereğince ceza mahkemesinin beraat kararı, hukuk yargıcı yönünden bağlayıcı değilse de ceza mahkemesince belirlenecek maddi olgular hukuk yargıcı yönünden de bağlayıcıdır. Dava konusu olayın özelliği nedeniyle ceza mahkemesindeki davanın sonucu beklenmeli ve ondan sonra tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek varılacak sonuca uygun bir karar verilmelidir.
Yerel mahkemece açıklanan yönler gözetilmeyerek, yerinde olmayan gerekçeyle yazılı biçimde karar verilmiş olması, usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA; bozma nedenine göre öteki temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 06/04/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.