Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2020/436 Esas 2020/2571 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/436
Karar No: 2020/2571
Karar Tarihi: 22.06.2020

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2020/436 Esas 2020/2571 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden kaynaklanan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. İlk derece mahkemesi davayı kısmen kabul etmiş ve davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Bölge adliye mahkemesi davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiştir. Temyiz isteği üzerine temyiz sınırının altında kalan manevi tazminat alacağı yönündeki itirazlar kesinlikle reddedilmiştir. Maddi tazminat hükmüne yönelik itirazlar ise, usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Mahkemenin kararı HMK.nun 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddedilmiştir. Mahkeme kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Kanun Maddeleri: HMK.nun 353/1-b.1, HMK.nun 362/1-a.

21. Hukuk Dairesi 2020/436 E. , 2020/2571 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ: ... Bölge Adliye Mahkemesi 41. Hukuk Dairesi
TÜRK MİLLETİ ADINA

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
1-Davalı vekilinin manevi tazminat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırının karar tarihi itibariyle 58.800,00 TL olduğu, yerel mahkemece davacı lehine 25.000,00 TL manevi tazminata hükmedildiği, kararın davalı vekili tarafından istinaf edildiği, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun HMK.nun 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verildiği ve kararın davalı vekilince temyize getirildiği dikkate alındığında, hükmedilen manevi tazminat miktarının temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı lehine hükmedilen manevi tazminat alacağı yönünden temyiz kabiliyeti olmayıp, davalı vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının H.M.K."nun 362/1-a maddesi uyarınca KESİNLİKTEN REDDİNE,
2-Davalı vekilinin maddi tazminat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Dosyadaki yazılara, hükmün dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, temyiz kapsam ve nedenlerine göre, davalı vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 22/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.