Mala zarar verme - hakaret - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4222 Esas 2020/9214 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4222
Karar No: 2020/9214
Karar Tarihi: 13.10.2020

Mala zarar verme - hakaret - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4222 Esas 2020/9214 Karar Sayılı İlamı

Özet:

13. Ceza Dairesi tarafından verilen bir mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Mahkeme, mala zarar verme ve hakaret suçlarından sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, mala zarar verme suçunun uzlaştırmaya tabi olan bir suç olması nedeniyle, bu suçun hukuken geçersiz sayılması gerektiği belirtilmiştir. Mala zarar verme ve hakaret suçları için uzlaştırma işlemlerinin tamamlanması gerektiği, sonrasında sanığın durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Bu nedenle mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK’nın 253/3. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesi (Mala zarar verme suçu)
- 5237 sayılı TCK'nın 125/1-4. maddesi (Hakaret suçu)
- 5271 sayılı CMK’nun 254. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nun 253. maddesi

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/4222 E. , 2020/9214 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 253/3. maddesi uyarınca hakaret suçu ile birlikte işlenen mala zarar verme suçunun suç tarihi itibariyle uzlaştırmaya tabi olan bir suçun bu kapsama girmeyen başka bir suçla birlikte işlenmesi halinde uzlaştırma teklifinin hukuken geçersiz olduğu, bir hakkın doğmadan önce kullanılması söz konusu olamayacağından önceden yapılan uzlaşma teklifinin yeniden uzlaştırma prosedürünün uygulanmasına engel teşkil etmeyeceği kabul edilmekle, uzlaştırma kapsamına alınan 5237 sayılı TCK"nın 151/1. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçu ile 5237 sayılı TCK"nın 125/1-4. maddesinde tanımı yapılan hakaret suçundan 5271 sayılı CMK’nun 254. maddesi uyarınca aynı Yasanın 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 13.10.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.