MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52, 58 ve 53 . maddelerinin uygulanması ile 10 ay hapis ve 80 TL adli para cezası


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların olay tarihinde üzerilerinde takım elbiselerle ve yaka kartı takarak kendilerini vakıftan gelen görevliler olarak tanıtıp katılana evde yardıma muhtaç yaşlı bir insan olup olmadığını sordukları, katılanın da annesinin bulunduğunu, az miktarda maaş aldığını söylemesi üzerine ne kadar birikmiş paraları olduğunu sorup birikim miktarına göre yardım yapacaklarını söyleyip katılandan evde bulunan 460 TL para ve 225 USD"yi aldıkları ve vakıf tarafından yardımın yapıldığı yere giderlerken katılandan annesinin nüfus cüzdanını da yanına almasını istedikleri, katılan evden nüfus cüzdanı almak için girdiği sırada aldıkları para ile oradan ayrıldıkları anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle beraber TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Mükerrir sanıklar hakkında TCK"nın 58/7. maddesine göre "Mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken infazı kısıtlar biçimde 1 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, ""sanık hakkında TCK 53/1-2-3. fıkraların uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi; hüküm fıkrasında yer alan 1 yıl süre iledenetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin cümlenin çıkartılıp yerine "Mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.