Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/8013 Esas 2022/3472 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 7. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 28.01.2020 tarih ve 2019/253 E- 2020/73 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi'nce verilen 17.09.2020 tarih ve 2020/662 E- 2020/886 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin, çeşitli TV üniteleri, gardrop, raf gibi mobilya ürünlerini davalı şirket için taraflarca imzalanmış satım sözleşmesi kapsamında imal ettiğini, bu mobilya ürünlerini davalı şirkete veya davalı şirketin bildirdiği müşterilerine kargo yolu ile teslim ettiğini, bu ürünlerin teslimatlarından sonra müvekkilinin, takip dosyasında numaraları ve miktarları belirtilen 4 adet irsaliyeli faturayı davalı şirkete teslim ettiğini, ayrıca taraflar arasında mail yolu ile cari hesap ekstreleri gönderilerek borç konusunda mutabakat sağlandığını, davalının borcu ödememesi üzerine aleyhine İstanbul 37. İcra Müdürlüğü'nün 2019 /13223 E. sayılı dosyası ile 154.745,88 TL asıl alacak ve 4.094,28 TL faiz olmak üzere toplam 158.840,16 TL alacak için takip yapıldığını, davalının borcunun olmadığından bahisle borca, faize ve tüm fer'ilerine itiraz ettiğini ve icra takibinin durduğunu, davalının, itirazının haksız ve dayanaksız olduğunu ileri sürerek itirazın iptaline, asıl alacağın %20'si oranında icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davaya cevap vermemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; takip ve dava tarihlerinden sonra taraf şirketler arasında 13/06/2019 tarihinde protokol imzalandığı, davaya konu icra takibi sebebi ile davalı tarafından haricen 173.367,17 TL ödendiği ve davalının ibra edildiği, bu hususun banka dekontları ile de sabit olduğu, 28/01/2020 tarihli celsede davacı vekilinin davanın icra inkar tazminatı, yargılama gideri ve vekalet ücreti yönünden devam ettiğini beyanı ettiği dikkate alınarak, icra takibine konu alacak, yargılama sırasında taraflarca imzalanan protokolde belirlendiği şekilde ödenmiş olduğu gerekçesiyle davanın konusuz kalması sebebi ile hüküm kurulmasına yer olmadığına, asıl alacağın %20'si oranında icra inkar tazminatının ve davacı lehine hükmedilen vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi'nce; davalının istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 27/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.