Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, kayden maliki bulundukları 241 sayılı parsele, komşu 234 parsel maliki davalının taşkın inşaat yaptığını ileri sürerek elatmanın önlenmesi ve yıkım istemişler, yargılama sürerken davacı R.G."in payını satın alan S.K.da aynı istekle davaya katılmıştır.
Davalı, inşaatı iyiniyetle yaptırdığını, taşkın kısmın zemin değerini ödemeye hazır olduğunu belirtip, davanın reddini ve taşan kısmın taşınmazına ilave edilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalının iyiniyetle inşaat yaptığı, yıkımın fahiş zarar doğuracağı ve ifrazında mümkün bulunduğu gerekçesiyle taşan kısmın tapusunun iptaline, davalıya ait 234 sayılı parsele eklenmesine, depo ettirilen bedelin karar kesinleştiğinde davacılara ödenmesine; elatmanın önlenmesi ve yıkım isteğinin reddine karar verilmiştir.
Karar, davacılar tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, duruşma isteği değer yönünden reddedildi, gereği görüşülüp, düşünüldü:                           
 
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve yıkım isteklerine ilişkin olup, davalı tarafından da temliken tescil savunmasında bulunulmuştur.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, özellikle keşif ve bilirkişi raporundan, 241 sayılı parselin yarı yarıya davacılar adına kayıtlı olduğu, komşu 234 sayılı parsel maliki davalının taşınmazında yaptırdığı dört katlı binanın 23,62 m2’lik kısmının davacıların taşınmazına taştığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece, elatmanın önlenmesi ve yıkım isteklerinin reddine; çekişme konusu kısmın bedeli karşılığında davalı taşınmazına eklenmek suretiyle tesciline karar verilmiştir.
Bilindiği üzere, taşkın yapıları düzenleyen Türk Medeni Kanunu’nun 725. maddesinin uygulanabilmesini haklı gösterecek en önemli koşul yapı malikinin iyiniyetli olmasıdır. Bu maddede iyi niyetin tanımı yapılmamışsa da aynı kanunun 3. maddesinde hükme bağlanan subjektif iyi niyet olduğunda kuşku yoktur. Yapı malikinin kendinden beklenen tüm dikkat ve özeni göstermesine karşın, sınırı aştığını bilmesi veya bilecek durumda olmaması yahut sınırı aşmasında yasa ile korunabilecek bir nedenin bulunması onun iyi niyetini gösterir. Yapı yapan kişinin iyi niyetli olmaması aşırı zarar bulunup bulunmadığına bakılmaksızın taşan kısmın yıkılması sonucunu doğuracağından iyi niyet üzerinde önemli durulmalı, olaylar, karineler, tüm taraf delilleri bir arada özenle değerlendirilmelidir. Kural olarak iyi niyetin ispatı 14.2.1951 tarih 17/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca taşkın yapı malikine ait ise de iyi niyet sav ve savunması def"i olmayıp itiraz niteliği taşıdığından ve kamu düzeni ile ilgili bulunduğundan mahkemece kendiliğinden (re"sen) göz önünde tutulmalıdır.
Somut olayda, davalının bina inşaatına başlarken taşınmazında resmi bir ölçüm yaptırdığı yolunda savunması olmadığı gibi, bu yönde bir delil de ibraz edilmemiş; bunun yanında, getirtilen kayıtlardan her iki parselin de farklı kadastral parsellerden ifrazen oluştuğu görülmekle, aynı parselden ifraz edildiklerine yönelik savunma da kanıtlanamamıştır. Kadastral ölçümler sonucunda oluşan çap kayıtları karşısında, resmi olduğu kanıtlanan biçimde ölçüm yaptırılmadan meydana getirilen taşkınlıkların iyi niyete dayandığını ve bunun  tanık anlatımlarıyla kanıtlanabileceğini kabul etme olanağı yoktur.
Hal böyle olunca, davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu temliken tescile hükmedilmesi isabetsizdir. Davacıların temyiz itirazı açıklanan nedenden ötürü yerindedir. Kabulüyle, hükmün HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 05.11.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.