Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, maliki bulunduğu 30 sayılı parseli davalının yapılaşmak suretiyle işgal ettiğini, davalı ile yıllar önce birbirlerinin taşınmazını kullanmak üzere anlaştıklarını, davalıya ait 31 parseli meyve bahçesi haline dönüştürdüğünü, kum çukurunu doldurup tarıma elverişli hale getirdiğini, davalının ise 30 sayılı parsele mevzuata ve taşınmazın niteliğine aykırı yapılar yaptığını, kullanım konusunda aralarında ihtilaf çıktığını ileri sürerek, elatmanın önlenmesi, yıkım ve faydalı ve zorunlu masrafların tahsilini istemiştir.
Davalı, yıllarca birbirlerine ait taşınmazları kullanıp karşılıklı olarak 2004 yılında birbirlerine teslim ettiklerini, davacının rızası ile kullanıp yapılaştığını, bedel talep edilemeyeceğini belirtip, davanın reddini savunmuştur.
Davanın kısmen kabulüne ilişkin mahkeme kararı, Dairece; davalının taşınmaza elatmadığının söylenemeyeceğine ve tazminat kapsamına bina bedelinin de alınması gerektiğine işaret edilerek bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi, yıkım ve tazminat isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillere göre, davalının, davacının muvafakatine dayanarak onun adına kayıtlı taşınmazı kullandığı, meyve ağaçları yetiştirdiği, üzerinde yapı inşa ettiği belirlenmek ve dava açılmakla muvafakatin sona erdiği benimsenmek suretiyle hükmüne uyulan Daire bozma ilamı doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Davalının öteki temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ne var ki; “yıkım ya da yıkım masrafları” şeklindeki terditli isteklerden yıkıma karar verilmekle yetinilmesi gerekirken, bozma ilamına yanlış anlam yüklenerek, infazda gözetilecek olan yıkım masraflarının hükme dahil edilip 15.000.-YTL. yıkım masrafına da karar verilmesi isabetsizdir. Davalının bu yöne değinen temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 5.11.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
