MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, ücret alacağı, hafta tatili ücreti, fazla mesai ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalıya ait işyerinde 19.08.2009 - 19.02.2010 tarihleri arasında finisher sürücüsü olarak haftanın 7 günü 06:30 - 23:00 saatleri arasında, milli ve dini bayramlar da dahil olmak üzere çalıştığını, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, fazla mesai, hafta tatili, genel tatil ve ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının günlük 8 saat çalışmasının olduğunu, günlük 2 saat fazla mesai yapması halinde ödenecek bedelin maaş ve fazla mesai toplamı 1.200,00 USD olduğunu, bir kısım ödemelerin Azerbeycan"da davacıya elden, bakiye kısmının banka kanalı ile ödendiğini, davacıya toplam 9.181,58 USD ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemenin fazla mesai ve hafta tatili ücretlerini de kapsadığını, davacı alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile fazla mesai, hafta tatili, genel tatil ve ücret alacaklarının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vekilinin mahkemeye sunduğu 02/10/2010 harç tarihli ıslah dilekçesinde davalıdan 646.53 TL miktarında ücret alacakları olduğunu açıklamasına rağmen mahkemece HMK.nun 26. Maddesine aykırı şekilde talep aşılarak 10.177,08 TL"nin hüküm altına alınması bozmayı gerektirmiştir.
3- Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 11/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.