15. Ceza Dairesi 2014/18943 E. , 2017/8781 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : TCK.nun 204/1, 62/1, 53/1-2-3 maddeleri ve
TCK.nun 158/1- f-son, 35, 62, 52/2.,53/1-2-3 maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanıklar hakkında nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs ve resmi belgede sahtecilik suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri Sanık ..., sanık ... müdafii, sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."ın, katılanın işyerine giderek konteyner alıp karşılığında çek verdiği, daha sonra şikayetçinin, çekin çalıntı olduğunu öğrendiği, suç tarihinde de sanık ..."ın, şikayetçiye çek fotokopisi fakslayarak yine konteyner almak istediğini telefonla bildirdiği; şikayetçinin ise kolluk görevlilerine durumu bildirdiği, sanığın şikayeçiye sahte çeki verdiği sırada yakalandığı, sanık ..."ın çeki aldığı kişi olan sanık ......"nın işyerini ve bu sanığı güvenlik görevlilerine gösterdiği; sanık....."nın da çeki kendisine sanık ..."in verdiğini beyan ettiği, sanıkların iştirak halinde atılı suçları işlediğinin iddia edildiği olayda;
1-Sanık ...’in temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın 07/06/2013 tarihinde yüzüne karşı verilen mahkumiyet hükmüne karşı 17/06/2013 tarihinde temyiz başvurusu yaptığı, sanığın temyiz dilekçesini yasal temyiz süresi geçtikten sonra verdiğinden bahisle mahkeme tarafından 31/10/2013 tarihli ek kararı ile temyiz talebinin reddine karar verildiği, bu kararın sanık ile aynı konutta yaşayan yakınına 19/11/2013 tarihinde tebliğ edildiği, ancak sanığın 20/11/2013 tarihinde cezaevine girdiği, bu nedenle ek kararı temyiz hakkından haberdar olduğu sabit olmadığı, bu nedenle sanık tarafından 25/02/2014 tarihli dilekçesinin temyiz dilekçesi olarak kabulü ile , mahkemenini ek kararı ile temyize ilişkin eski hale getirme talebi hakkında karar verme yetkisinin ...’ın ilgili dairesine ait olduğu belirtilerek, Antalya 2.Ağır Ceza Mahkemesi’nin vermiş olduğu 31/10/2013 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilip bu karar kaldırılmak suretiyle yapılan incelemede;
Sanığın, yüzüne karşı verilen 07/06/2013 tarihli mahkumiyet kararını yasal süresi geçtikten sonra sanığın yaptığı, 17/06/2013 havale tarihli dilekçesi ile vaki temyiz talebinin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanıklar ... ve ... hakkında verilen mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Sanıklar, müşteki beyanları, ekspertiz raporu ve dosya kapsamından sanıkların atılı suçları işlediklerinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ...’ın bir sebebe dayanmayan ve sanık ... müdafiinin hile unsurunun gerçekleşmediği gerekçesiyle sanığın beraatine hükmedilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA 05/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
