14. Ceza Dairesi Esas No: 2019/5781 Karar No: 2020/1261 Karar Tarihi: 18.02.2020
Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/5781 Esas 2020/1261 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/5781 E. ve 2020/1261 K. numaralı kararda, çocuğun cinsel istismarı suçu nedeniyle sanığın mahkumiyetine karar verildiği belirtilmektedir. İlk derece mahkemesinin kararından sonra, Anayasa Mahkemesi tarafından TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması gerektiği vurgulanmıştır. Bu çerçevede, sanık hakkında TCK'nın 103/1-1. cümlesi uyarınca belirlenen temel cezanın artırılması sırasında uygulanan kanun maddesinin düzeltildiği ifade edilmiştir. İddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın kanuni sınırlar içinde tayin edildiği belirtilerek, sanık müdafisinin temyiz talebinin reddedilerek hükümün onandığı ifade edilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şu şekildedir: TCK'nın 53. ve 103/1-1. cümlesi.
14. Ceza Dairesi 2019/5781 E. , 2020/1261 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüş ve mağdurenin öz dayısı olan sanık hakkında TCK"nın 103/1-1. cümlesi uyarınca belirlenen temel cezanın artırılması sırasında uygulanan kanun maddesinin aynı Kanunun 103/3.c yerine 103/2.c olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışı kabul edilmiştir. Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 18.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.