(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2017/32602 E. , 2020/8325 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin geçerli ve haklı sebebe dayanmaksızın işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini, birleşen dosya ile de ödenmeyen fazla mesai ücreti alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının 25/05/2012 - 07/06/2013 tarihleri arasında housekeeper olarak çalıştığını, davacının iş performansından ve yeterliliğinden memnun olmadıkları için iş sözleşmesini feshettiklerini, iş sözleşmesinin yazılı olarak feshedildiğini savunarak asıl dava ve birleşen davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Bozma üzerine Mahkemece, işe iade davası ile fazla çalışma alacağı tefrik edilerek toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, dava konusu fazla çalışma alacağının kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Fazla çalışma ücretinin son ücrete göre hesaplanması doğru olmayıp, ait olduğu dönem ücretiyle hesaplanması gerekir. Yargıtay kararları da bu yöndedir. Bu durumda fazla çalışma ücretlerinin hesabı için işçinin son ücretinin bilinmesi yeterli olmaz. İstek konusu dönemler açısından da ücret miktarlarının tespit edilmesi gerekir. İşçinin geçmiş dönemlere ait ücretinin belirlenememesi halinde, bilinen ücretin asgari ücrete oranı yapılarak buna göre tespiti gerekir. Ancak işçinin işyerinde çalıştığı süre içinde terfi ederek çeşitli unvanlar alması veya son dönemlerde toplu iş sözleşmesinden yararlanılması gibi durumlarda, meslek kuruluşundan bilinmeyen dönemler için ücret araştırması yapılmalı ve dosyadaki diğer delillerle birlikte değerlendirmeye tabi tutularak bir karar verilmelidir.
Somut olayda, davacının davalı işyerinde 25/05/2012-31/10/2012 tarihleri arası net 1.888,00 TL, 01/03/2013-07/06/2013 tarihleri arası ise net 2.098,00 TL ücret aldığı kabul edilerek dava konusu fazla çalışma alacağı hesaplanmış ise de davalı tarafça dosyaya ibraz edilen ücret bordrolarına göre davacının 2013 Haziran ayında brüt 4.164,13TL, 2013 Mayıs ayında ise brüt 3.997,68TL ücret aldığı anlaşılmış olup davalı tarafından söz konusu 2 bordro dışında davacının ücret bordrosu ibraz edilmediğinden davacının bilinmeyen dönem ücretinin, bilinen ücretin asgari ücrete oranı yapılarak tespiti ile dava konusu fazla çalışma ücretine hükmedilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hesaplanması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.3-Somut uyuşmazlıkta davacının işe iade davası ile fazla çalışma ücreti alacağının tahsiline ilişkin davasının birlikte görüldüğü ve Dairemizce bu iki davanın birlikte görülemeyeceğine ilişkin bozma ilamı sonrası Mahkemece fazla çalışma ücreti alacağının tahsiline ilişkin davanın işe iade davasından tefrikine karar verilerek fazla çalışma ücreti alacağına dair talebin işbu dosya üzerinden görülmeye devam edildiği anlaşılmış olup davacının Dairemiz bozma ilamına kadar birlikte görülen fazla çalışma alacağı davası ile işe iade davası için yapmış olduğu yargılama giderlerinin bir kısmının işe iade davası bir kısmının ise fazla çalışma alacağı davası yönünden sarf edildiği gözetilmeksizin bozma öncesi yapılan tüm masrafların işe iade davasında harcandığı kabulü ile yargılama giderlerine hükmedilmesi isabetli olmayıp bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.