Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2020/2177 Esas 2020/2281 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 19/11/2014 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasından kaynaklanan manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 21/11/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1)Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2) Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, müvekkilinin yaya geçidi üzerinde karşıdan karşıya geçtiği esnada davalının sevk ve idaresindeki araç ile müvekkiline çarptığını, kaza nedeniyle müvekkilinin vücudunda kırık meydana geldiğini, kazada sürücünün tam kusurlu olduğunu belirterek oluşan manevi zararın tazminini talep etmiştir.
Davalı davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde davalının yargılama sırasında kendisini vekille temsil ettirmediği, ancak mahkemece davanın reddedilen bölümü üzerinden davalı yararına vekalet ücretine hükmedildiği anlaşılmaktadır. Davalı kendisini vekille temsil ettirmediği halde lehine vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup kararın bozulmasını gerektirir ise de anılan bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden kararın, 6217 sayılı Kanun"un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, hüküm fıkrasının 9. bendinin hükümden çıkarılmasına, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu halinin ONAMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.