MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I


Davacı, tarımsal sulama abonesi olduğunu, davalı kurum tarafından, ... 9. İcra Müdürlüğü"nün 2013/11096 esas sayılı dosyası ile, dört adet fatura borcundan dolayı hakkında icra takibi başlatıldığını, takibin 6.000 TL"lik kısmını ferileri ile birlikte toplam 6.884 TL olarak ödediğini ancak borcun 13.953,20 TL"lik kısmına ve ferilerine itiraz ettiğini, sulama yaptığı taşınmazlar ve ekili olan ürünler göz önüne alındığında kendisinin bu kadar elektrik kullanmasının mümkün olmadığını belirterek, davalı kuruma 13.953,20 TL borçlu olmadığının tespiti ile yine ... 9. İcra Müdürlüğü"nün 2013/11096 esas sayılı icra takibinin 13.953,20 TL"lik kısmı ve bu miktarın ferileri bakımından iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davacının daha önceki dönem faturalarını ödeyememesi üzerine elektriğinin kesildiğini ancak davacının kesilen elektriğe ilişkin mührü kırarak elektrik kullanmaya devam ettiğini, bunun üzerine davacı hakkında kaçak elektrik tutanağı tutularak dava ve takip konusu faturaların düzenlendiğini, hal böyle olunca bu faturaların, sayaç üzerindeki endekslere göre ve cezalı olarak tahakkuk ettirildiğinden davacının faturaların fahiş olduğu yönündeki iddialarının kabulünün mümkün olmadığını ileri sürerek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile, davacının 13.953,20 TL borçlu olmadığının tespitine, ... 9 İcra Müdürlüğünün 2013/11096 esas sayılı takibin 13.953,20 TL lik kısmı ile bu kısma hesaplanan gecikme zammı, faiz, KDV ve Vekalet ücreti kısmının iptaline karar verilmiş, hüküm davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık, elektrik faturası borcuna dayalı menfi tespit talebine ilişkindir.
4628 sayılı Elektrik Piyasası Kanununa dayanılarak hazırlanan ve 25 Eylül 2002 günlü Resmi Gazetede yayınlanarak 01.03.2003 tarihinde yürürlüğe giren Elektrik Tarifeleri Müşteri Hizmetleri Yönetmeliğinin 13. maddesi hükmünde, gerçek veya tüzel kişiler tarafından, yasal şekilde tesis edilmiş sayaçtan geçirilmeden mevzuata aykırı bir şekilde elektrik enerjisi tüketmesi, kaçak elektrik enerjisi tüketimi olarak kabul edilmiş,yine 13. madde b bendinde ; Dağıtım lisansı sahibi tüzel kişinin ilgili mevzuata uygun olarak kestiği elektrik enerjisini, yükümlülüklerini yerine getirmeden dağıtım lisansı sahibi tüzel kişinin izni dışında açması, kaçak elektrik tüketimi olarak açıkça belirtilmiş ; 15. madde hükmünde de, kaçak ve usulsüz elektrik enerjisi kullanımına ilişkin tespit, süre, tüketim miktarı hesaplama, tahakkuk, ödeme yöntemleri ile diğer usul ve esasların dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiler tarafından belirlenerek Kuruma sunulacağı ve kurul onayı ile uygulamaya konulacağı açıklanmıştır.
Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği’nin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları düzenlemek üzere Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu tarafından, 1 Ocak 2006 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiler tarafından uygulanacak “Kaçak ve Usulsüz Elektrik Enerjisi Kullanılması Durumunda Yapılacak İşlemlere İlişkin Usul ve Esaslar” hakkında 622 sayılı karar alınmıştır.
Somut olaya gelince; davacının davalı şirketin 9999710 nolu tarımsal sulama abonesi olduğu, davalı kurum tarafından davacı hakkında 27/12/2012, 23/07/2013, 20/08/2013, 03/09/2013 ve 16/09/2013 tarihli kaçak elektrik tutanakları düzenlendiği, iş bu tutanaklarda davacının borcundan dolayı kesik olan elektriği mühür kırarak açmak suretiyle kullandığının belirtildiği ve bu kaçak tutanaklarına istinaden dava konusu 02/08/2013-02/09/2013-13/09/2013-26/09/2013 tarihli faturaların tahakkuk ettirildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece bilgisine başvurulan bilirkişi tarafından düzenlenen ve hükme esas alınan 22.04.2015 tarihli bilirkişi raporunda 01.03.2003 tarihinde yürürlüğe giren Elektrik Tarifeleri Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği ve 622 sayılı kurul kararında belirtilen süre,tüketim miktarı hesaplama, ortalama aylık çalışma süreleri, tahakkuka ilişkin düzenlemelerdeki hususlar dikkate alınmadan ve denetime elverişli olmayacak şekilde rapor tanzim edildiği anlaşılmaktadır.
Nitekim bilirkişi raporunda kurulu güç, geçmiş dönem tüketimleri, süre, kaçak ceza katsayısı vb. hususlarda hiçbir açıklama ve değerlendirme yapılmamış, ÇKS kayıtlarına göre davacıya ait taşınmazlarda patates ve fasulye bitkisinin ekili olduğu, buna göre bu bitkilerin yıl içerisinde ihtiyaç duyduğu su miktarı belirlenerek su kuyusunun gücü üzerinden hesaplama yapılmış ve davacının kendi kuyusundan suladığını iddia ettiği parselleri sulamak için 5.900,94 TL, başkasının kuyusundan sulandığı iddia edilen parseller için 4.778,76 TL elektrik tüketimi olacağının tespit edildiği belirtilmiştir.
Davacının dağıtım lisansı sahibi tüzel kişinin ilgili mevzuata uygun şekilde kestiği elektrik enerjisini, yükümlülüklerini yerine getirmeden dağıtım lisansı sahibi tüzel kişinin izni dışında açması kaçak elektrik enerjisi tüketimi olduğu ve Elektrik Tarifeleri Müşteri Hizmetleri Yönetmeliğinin 13./a-b maddesi hükmüne göre kaçak elektrik tüketimi hesaplaması yapılması gerektiği kuşkusuzdur.
Ancak, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporu incelendiğinde ise, yukarıda ifade edilen hususları karşılar nitelikte ve yeterlilikte olmadığı anlaşılmaktadır.
O halde mahkemece; kaçak tüketim hesabını gösterir ayrıntılı tahakkuk belgeleri de davalı kurumdan getirtilerek tahakkuk tarihinde yürürlükte olan 01.03.2003 tarihinde yürürlüğe giren Elektrik Tarifeleri Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği ve 622 sayılı kurul kararı somut olaya uygulanmak suretiyle alanında uzman bilirkişi ya da bilirkişi heyetinden taraf ve Yargıtay denetimine elverişli bilirkişi raporu alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, anılan yönler gözetilmeden eksik inceleme ve araştırmaya dayalı bilirkişi raporu hükme esas alınmak suretiyle yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25.09.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.