Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/1925 Esas 2022/18489 Karar Sayılı İlamı

KARAR


Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 10.12.2021 tarih ve 2021/23366 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 20.01.2022 tarih ve KYB-2021/157045 sayılı ihbarname ile;
Dolandırıcılık suçundan sanık ... 'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 157/1, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis ve 25.000,00 Türk lirası adli para, anılan suçtan sanık ...'ın ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 157/1, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3 yıl hapis ve 30.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmalarına dair Kütahya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/04/2018 tarihli ve 2015/82 esas, 2018/289 sayılı kararının, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 21/05/2019 tarihli ve 2018/1842 esas, 2019/695 sayılı kararı ile istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine karar verilmek suretiyle kesinleşmesini müteakip, 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik neticesinde infaza konu ilamdaki suçun uzlaştırma kapsamına alındığından bahisle hükümlü ... 'ın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi yönündeki talebi üzerine, Kütahya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/82 esas sayılı dosyasında uzlaşma teklifinin sanıklara iletilmediği ve uzlaşma teklif formunun aslının dosyada bulunmadığı gerekçesiyle talebin kabulüne ve dosyanın yeniden uzlaştırma bürosuna gönderilmesine ilişkin Kütahya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/05/2020 tarihli ve 2015/82 esas, 2018/289 sayılı ek kararını müteakip, sanıklar haklarındaki kamu davasının uzlaşma nedeniyle düşürülmesine dair Kütahya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/09/2020 tarihli ve 2015/82 esas, 2018/289 sayılı ek kararının "1-Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 17/02/2020 tarihli ve 2020/523 esas, 2020/2100 karar sayılı ilamında "..5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddelerinde düzenlen uzlaşma, sadece sanığa değil aynı zamanda ve öncelikle, mağdurun zedelenen hukukunun düzeltilmesine hizmet amacı gütmesi ve biçimi itibariyle bir ceza yargılaması müessesesi olsa da, fail ile devlet ilişkisini sona erdirmesi bakımından maddi ceza hukukunu da ilgilendirmesi nedeniyle karma bir hukuki niteliğe haiz olduğundan, uzlaşma hükümlerinin yalnızca yürürlüğe girdikleri sıradaki işlem ve olaylar bakımından değil, TCK’nın 7/2. maddesi gözetilerek, sanık lehine olması halinde kesinleşmiş, infaz edilmekte ve hatta infaz edilmiş hükümlere de uygulanabileceği.." şeklindeki açıklamalar karşısında, uzlaştırmanın hem maddi hem şekli ceza hukukunu ilgilendirdiği, kesinleşen cezalar bakımından da uyarlama yargılaması yapılarak uzlaştırmanın sağlanması halinde düşme kararı verilebileceği anlaşılmakla, Kütahya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/82 esas sayılı dosyasında 27/02/2017 tarihli uzlaştırma raporunun alındığı, anılan raporda müşteki ...'nın uzlaşma teklifini kabul etmediği beyanının bulunduğu gibi Kütahya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/04/2018 tarihli ve 2015/82 esas, 2018/289 sayılı kararının Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 21/05/2019 tarihli ve 2018/1842 esas, 2019/695 sayılı kararı ile istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine karar verilmek suretiyle kesinleştiği, kesinleşme sonrası dosyanın farklı bir gerekçe ile yeniden uzlaştırma bürosuna gönderilmesinin mümkün olmadığı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde,
2-Kabule göre de; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun "Mahkeme tarafından uzlaştırma" başlıklı 254. maddesinde yer alan; "(1) Kamu davası açıldıktan sonra kovuşturma konusu suçun uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması halinde, kovuşturma dosyası, uzlaştırma işlemlerinin 253 üncü maddede belirtilen esas ve usûle göre yerine getirilmesi için uzlaştırma bürosuna gönderilir. (2)Uzlaşma gerçekleştiği takdirde, mahkeme, uzlaşma sonucunda sanığın edimini def’aten yerine getirmesi halinde, davanın düşmesine karar verir. Edimin yerine getirilmesinin ileri tarihe bırakılması, takside bağlanması veya süreklilik arzetmesi halinde; sanık hakkında, 231 inci maddedeki şartlar aranmaksızın, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilir. Geri bırakma süresince zamanaşımı işlemez. Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildikten sonra, uzlaşmanın gereklerinin yerine getirilmemesi halinde, mahkeme tarafından, 231 inci maddenin onbirinci fıkrasındaki şartlar aranmaksızın, hüküm açıklanır." şeklindeki düzenlemeler gözetildiğinde, dosyada mevcut 26/06/2020 tarihli uzlaştırma raporuna göre, sanıklar ile mağdurun 15.000,00 Türk lirası ve 30.000,00 Türk lirasının 20/02/2021 tarihine kadar 6 taksit halinde müştekinin hesabına ödenmesi şartıyla uzlaşmanın sağlandığı anlaşılmakla, sanıklar haklarında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde düşme kararı verilmesinde isabet görülmediğinden" bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; taraflar arasında uzlaşmanın sağlandığından bahisle, sanıklar hakkındaki kamu davasının düşmesine karar verilmesine dair Kütahya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.09.2020 tarihli, 2015/82 Esas ve 2018/289 Karar sayılı ek kararının katılan ...‘ya tebliğ edilmediği, katılan tarafından sunulan 04.05.2021 havale tarihli dilekçe ile edimin yerine getirilmediğinin ve dosyanın açılarak davanın kaldığı yerden devamının talep olunduğu, bahse konu talebin ek karara yönelik öğrenme üzerine sunulan itiraz dilekçesi mahiyetinde bulunduğu ve merciince değerlendirilmesinin gerektiği, talebe konu ek kararın usulüne uygun olarak kesinleşmediği, bu haliyle kanun yararına bozma konusu yapılamayacağı anlaşılmakla; ihbarnamedeki bozma isteminin CMK’nin 309. maddesi uyarınca REDDİNE, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 07.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.