Esas No: 2020/8007
Karar No: 2022/3536
Karar Tarihi: 28.04.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/8007 Esas 2022/3536 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, bir mal alım sözleşmesi uyarınca davalıdan ihtiyacı olan yakıtın temin edilmesini istemiş, ancak davalının teslim ettiği yakıtların sözleşmede belirtilen kaliteden düşük olduğunu iddia ederek zararının tazmini talebinde bulunmuştur. İlk derece mahkemesi, davacının yeterli delil sunmadığını gerekçe göstererek davanın reddine karar vermiştir. Davacı, bu kararı istinaf etmiş ancak bölge adliye mahkemesince istinaf başvurusu reddedilmiştir. Temyize giden davacı vekilinin istemi de reddedilerek bölge adliye mahkemesinin kararı onanmıştır. Kanun maddeleri olarak HMK'nın 353/1-b-1, 370/1. ve 372. maddeleri uygulanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Elbistan 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 16.03.2017 tarih ve 2011/965 E. - 2017/80 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nce verilen 24.09.2020 tarih ve 2018/1932 E. - 2020/635 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının taşra teşkilatı olan Afşin Elbistan Linyit İşletmeleri Müdürlüğü ile davalının arasında 22.10.2007 tarihli mal alım sözleşmesinin akdedildiğini, sözleşmenin 5. maddesi gereği davalının ihtiyacı olan ve özellikleri belirtilen 300 ton kalorifer yakıtının sağlanması işinin Akpet Dağıtım ve Pazarlama A.Ş.'nin bayisi olan davalı şirkete verildiğini, ancak davalının 24/10/2007 - 03/12/2007 tarihleri arasında davacıya yaptığı teslimatlara ilişkin faturalara göre Fuel-Oil 4 (Kal-Yak) olarak sadece 13.650 kg alım yapıldığının tespit edildiği, bu belgelere göre davacıya teslimatı yapılan 360.000 kg yakıtın 346,350 kg'nın 5 ve ya 6 no'lu Fuel-Oil olarak teslim edildiğini ve bu nedenle söz konusu belgelere göre KDV hariç 127.394,80 TL davacının zararının olduğunu, sözleşmenin 21, 27 ve 37. maddelerine göre davalının sorumluluğunun bulunduğunu belirterek, davacı tarafından fazladan ödenmek zorunda kalınan şimdilik KDV hariç 127.394,80 TL'nin ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek kanuni ticari avans faizi ile birlikte davalıdan rücu'en tazminat yolu ile tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalı tarafından davacıya taahhüt edilenden daha düşük kalitede mal teslim edildiğini davacının ispat etmesinin gerektiğini, ancak dosyaya buna ilişkin bilgi ve belge sunulmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davanın, taraflar arasında yapılan sözleşme uyarınca alımı yapılan kalorifer yakıtının sözleşmede belirtilen kaliteden daha düşük olduğundan bahisle ortaya çıktığı iddia edilen zararın tazmini talebine ilişkin olduğu, davacı tarafın delil olarak belirttiği Kahramanmaraş Valiliği İl İdare Kurulu Müdürlüğü'nün tevdii raporlarında davalı şirketin teslim ettiği yakıtlara ilişkin açıklama yapılmadığı, davalı şirket hakkında rapor tanzim edilmediği, davacı tarafın dosyaya delil olarak sunduğu ceza dosyasında bulunan sanıkların davalı şirket ile ilgilerinin bulunmadığı, bu kapsamda davacı tarafın ayıplı mal teslim edildiğine ilişkin yeterli bir delil sunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Bölge adliye mahkemesince, davacı tarafın delil olarak gösterdiği Kahramanmaraş Valilik Makamı'nın 24/02/2009 tarih 236-205 sayılı oluru ile yapılan araştırma sonucu hazırlanan raporda, ihale ile ilgili herhangi bir tespite yer verilmediği gibi davalı şirket aleyhine yapılmış herhangi bir tespitte de bulunulmadığı, bu nedenle mahkemece davanın reddine karar verilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön olmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 28/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.