Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/13705 Esas 2016/3019 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-

Davacı 3.kişi vekili, davalı alacaklı Vergi Dairesi tarafından dava dışı borçlu aleyhinde yürütülen icra takibinde müvekkili bankaya haciz yazısı gönderildiğini, dava dışı borçlunun müvekkili banka nezdinde herhangi bir hak alacağının bulunmadığını, ancak hacze süresinde itiraz edilememesi nedeniyle borcun müvekkilinin zimmetinde sayıldığını ileri sürerek, müvekkilinin mükellefe borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı alacaklı idare vekili, davacıya haciz ihbarnamesi tebliğ edildikten sonra itiraz etmediğini, dava konusu alacağın davacı bankanın uhdesinde olduğunun kesinleştiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davacı tarafından haciz bildirisine zamanında itiraz edilmemiş ise de dava dışı vergi borçlusunun davacı banka nezdinde herhangi bir hak ve alacağı bulunmadığının bilirkişi raporu ile sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile dava dışı borçlunun davacıdan herhangi bir hak ve alacağı bulunmadığının tespitine karar verilmiş; hüküm, davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı idare vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Uyuşmazlık, 6183 sayılı Kanundan kaynaklanan menfi tespit davasına ilişkindir. Davanın kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Bununla birlikte yargılama giderlerinin davanın açılmasına sebebiyet veren davacıdan tahsiline karar verilmesi gerekirken davalı idare üzerinde bırakılması doğru değil bozma nedeni ise de bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün harcı ve yargılama giderleri yönünden 61000 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nın 438/7.maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı idare vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 5.bendindeki "...375,35 TL yargılama giderinin..." ibaresinden sonra gelen "..davalıdan alınarak davacıya verilmesine" şeklindeki ibarenin hükümden çıkartılarak yerine "..davacı üzerinde bırakılmasına" ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.