MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine, işe iadesine ve yasal sonuçlarına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesinin 20.09.2013 tarihinde haklı veya geçerli bir neden olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek; davanın kabulü ile müvekkilinin işe iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının 18.09.2013, 19.09.2013 ve 20.09.2013 tarihlerinde devamsızlık yaptığını ve bu nedenle iş sözleşmesinin 20.09.2013 tarihinden geçerli olmak üzere haklı nedenle feshedildiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalının devamsızlık savunmasında bulunmasına karşın işten ayrılış kodu olarak kod 29"u yani “ahlak ve iyiniyet kurallarına aykırı davranışı” bildirmesi nedeni ile çelişki yaratıldığı ve özürlü bir kişinin yeni iş bulmasında çekeceği zorluklar göz önünde bulundurulduğunda devamsızlık yapmasının olağan olmadığı gerekçeleri ile davanın kabulüne ve davacının işe iadesine karar verilmiştir.
Karar süresinde davalı tarafça temyiz edilmiştir.
İşverenin haklı nedenle derhal fesih hakkı, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25. maddesinde düzenlenmiştir. Maddenin II fıkrası ise “ahlak ve iyi niyet kurallarına uymayan haller ve benzerleri” başlığını taşımakta olup, bu Fıkranın g bendinde “işçinin izin almaksızın veya haklı bir nedene dayanmaksızın ardı ardına iki işgünü veya bir ay içinde iki defa herhangi bir tatil gününden sonraki işgünü ya da bir ayda üç işgünü işe devam etmemesi halinde” iş sözleşmesinin işveren tarafından bildirimsiz olarak haklı nedenle feshedileceği belirtilmiştir.
Davalı devamsızlık nedeni ile haklı fesih savunmasında olup, SGK"ya bildirimde bulunulurken çıkış kodu olarak kod 29 yani “ahlak ve iyi niyet kurallarına aykırı davranış” bildirmesinde yukarıda açıklandığı üzere çelişkili bir durum bulunmamaktadır.
Mahkemenin diğer bir kabul gerekçesi ise özürlü olan davacının yeni iş bulmasında çekeceği zorluklar göz önünde bulundurulduğunda devamsızlık yapmasının olağan olmadığıdır ki; bu gerekçe tamamı ile subjektif bir yorumdan ibarettir. Kaldı ki dosya içeriğinden davacının fesihten sonra, 02.10.2013 tarihinde ..."de çalışmaya başladığı anlaşılmıştır.
Dolayısı ile çözüme kavuşturulması gereken davacının belirtilen tarihlerde 4857 Sayılı Kanunu’nun 25/II-g maddesi uyarınca devamsızlık yapıp yapmadığı, yapmış ise devamsızlığının haklı bir nedene dayanıp dayanmadığıdır.
Davalı taraf, davacının devamsızlık yaptığı günlere ilişkin olarak tutanak tanzim etmiş ve tutanak mümzileri tanık olarak verdikleri ifadelerde devamsızlık olgusunu ve tutanak içeriklerini doğrulamışlardır. Davacı işçi ise devamsızlığının haklı bir nedene dayandığını kanıtlayamamıştır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 20/2 maddesi uyarınca “feshin geçerli bir sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir”. İşveren ispat yükünü yerine getirirken, öncelikle feshin biçimsel koşullarına uyduğunu, daha sonra, içerik yönünden fesih nedenlerinin geçerli (veya haklı) olduğunu kanıtlayacaktır.
Dosya içeriğine göre somut uyuşmazlıkta ispat yükü kendisinde olan davalı işveren, davacı işçinin iş sözleşmesini davacının devamsızlığına dayalı haklı nedenle feshettiğini kanıtlamıştır. Mahkemece, yanılgılı değerlendirme ve soyut gerekçelerle davanın reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM :
Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1. Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. Davanın REDDİNE,
3. Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
4. Davacının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 172.00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5. Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre belirlenen 1.500 TL ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine,
Kesin olarak, 11.05.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.