Esas No: 2022/2788
Karar No: 2022/3619
Karar Tarihi: 09.05.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/2788 Esas 2022/3619 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, davalı tarafın kredi sözleşmesinden kaynaklı alacağın tahsili için başlattığı icra takibine yapılan itirazın kısmi olarak kabul edilmesine karar verilmiştir. Ancak, temyiz sınırının altında kalan miktarlar nedeniyle taraf vekillerinin temyiz istemleri reddedilmiştir. HUMK 427. maddesi ve Ek-Madde 4 değişikliği ile belirlenen kesinlik sınırı ve yeniden değerleme oranı dikkate alındığında, 2022 yılı için 5.810,00 TL'dir.
Kanun Madde Açıklamaları:
- HUMK 427. madde: Yargı kararlarının temyiz edilebilmesi için belirlenen miktar sınırı hakkında düzenleme yapmaktadır.
- 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesi: HUMK'ya eklenen Ek-Madde 4'te öngörülen yeniden değerleme oranını belirlemektedir.
- Ek-Madde 4: Temyiz sınırının belirlenmesi için yeniden değerleme oranını düzenlemektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 24.01.2022 gün ve 2021/636 E. - 2022/35 K. sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, kredi sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir. Davacı yan takibe itirazın toplam 3.838,62 TL bakımından iptalini istemiş, mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesiyle HUMK'ya eklenen Ek-Madde 4'te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2022 yılı için 5.810,00 TL'dir. Taraf vekillerince temyize konu yapılan miktarların anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığından ve kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden taraf vekillerinin temyiz istemlerinin miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıdaki bentte açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz istemlerinin miktardan REDDİNE, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 09/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
