Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/4 Esas 2016/702 Karar Sayılı İlamı

Kişiyi zorla kaçırıp alıkoymak ve bir kimseyi fuhuşa teşvik etmek veya yaptırmak veya aracılık etmek suçlarından ....Ağır Ceza Mahkemesinin 16/02/2012 tarihli ve 2012/100 değişik iş sayılı içtima kararı ile 2 yıl 6 ay ve 2 yıl 16 ay hapis cezasına hükümlü ..."ın, bu cezasından dolayı 03/03/2012 tarihinde şartla tahliye edilmesini müteakip, bihakkın tahliye tarihi dolmadan 26/08/2012 tarihinde yeniden suç işlemesi sebebiyle şartla tahliyesinin geri alınmasına, ikinci suçun işlendiği 26/08/2012 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 09/10/2014 tarihleri arasındaki sürenin aynen infazına ilişkin .... Ağır Ceza Mahkemesinin 05/03/2015 tarihli ve 2015/109 değişik iş sayılı kararına yönelik itirazın reddine dair .... Ağır Ceza Mahkemesinin 31/03/2015 tarihli ve 2015/208 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 15/10/2015 gün ve 66141 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11/10/2015 gün ve KYB. 2015-352428 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 107. maddesinin 12. fıkrasındaki “Koşullu salıverilen hükümlünün, denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hâkimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi hâlinde koşullu salıverilme kararı geri alınır.” ve aynı Kanun"un anılan maddesinin 15. fıkrasının (a) bendindeki “Hükümlü geri kalan süre içinde işlediği kasıtlı bir suçtan dolayı hapis cezasına mahkûm edilirse, hükmü veren ilk derece mahkemesi veya bölge adliye mahkemesi tarafından” düzenlemeleri uyarınca koşullu salıvermenin geri alınabilmesi için hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suçun işlenmesi gerektiği, hükümlünün deneme süresi içerisinde işlediği suçtan dolayı adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, dolayısıyla koşullu salıvermenin geri alınamayacağı cihetle, itirazın kabulü yerine reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Karaman Ağır Ceza Mahkemesinin 31/03/2015 tarihli ve 2015/208 değişik iş sayılı kararının CMK"nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 21/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.