Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/346 Esas 2020/2154 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/346
Karar No: 2020/2154
Karar Tarihi: 05.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/346 Esas 2020/2154 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kasten yaralama davasında verilen mahkumiyet hükmünü değerlendirmiştir. Temyiz edilen hükümde, Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinde yapılan bazı iptallerin, infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilmiştir. Ancak, tekerrür halinde hüküm verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine de karar verilmesi gerektiği, ancak bu adımın atılmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuş ve düzeltilerek onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53, 58/6-7 maddeleri ve 1412 sayılı CMUK'un 321-322 maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2020/346 E. , 2020/2154 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Tekerrür halinde hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi ile birlikte mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine de karar verilmesi gerekirken, mükerrir sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinine hükmolunmamak suretiyle 5237 sayılı TCK’nin 58/6-7. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi uyarınca, hükmün tekerrür uygulanmasına ilişkin bölümün sonuna “mükerrir sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.