MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vd vekili Avukat... tarafından, davalı... Hazır Beton San. ve Tic. AŞ ve ... aleyhine 29/05/2007 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 22/12/2009 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili, davalı... Hazır Beton San. ve Tic. AŞ vekili ve davalı ... taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin davacılar ile davalıların davacılardan ... ve ...’ye yönelik tüm temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların diğer davacılar ..., ..., ..., ... ve ..."ye yönelik temyiz itirazlarına gelince; dava, trafik kazası nedeniyle desteğin ölümünden dolayı uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, taraflarca temyiz olunmuştur.
Dosya içeriğinden, 19.09.2005 günü meydana gelen trafik kazasında desteğin %75, davalı sürücünün ise %25 oranlarda kusurlu oldukları anlaşılmaktadır.
Borçlar Yasası"nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.
Destek ile davalı sürücünün kusur oranları, faiz başlangıç günü ve yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde, ölenin kardeşleri olan davacılar yararına takdir edilen 2.000,00’er TL manevi tazminat fazladır. Daha alt düzeyde manevi tazminat takdir edilmek üzere kararın bozulması gerekirse de belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası"nın 438/7. maddesi gereğince, davacı kardeşlerin her biri yararına 1.000,00"er TL manevi tazminat takdir olunmak suretiyle, kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasının manevi tazminat takdirine ilişkin 3 nolu bendinde yer alan “...2.000...” biçimindeki sayı dizisi silinerek yerine “...1.000,00...” sayı dizisinin yazılmasına; harç alınmasına ilişkin 4 nolu bendinde yer alan “...1.266,82.-...” ve “...389,32.-...” biçimindeki sayı dizileri ayrı ayrı silinerek yerlerine sırasıyla “...996,83...” ve “...119,33...” sayı dizilerinin yazılmasına; davacılar ile davalıların davacılardan ... ve ..."ye yönelik tüm temyiz itirazlarının ilk sayılı bentteki nedenle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının 18.40 TL’sinin davacılara, 996.83 TL’sinin de davalılara yükletilmesine peşin alınan harçların bundan mahsubuna 04/04/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.