18. Ceza Dairesi Esas No: 2015/22758 Karar No: 2016/7373 Karar Tarihi: 11.04.2016
Görevi yaptırmamak için direnme - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/22758 Esas 2016/7373 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde verilen hükümler temyiz edilmiştir. Kasten yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşılmıştır. Görevi yaptırmamak için direnme suçuna ilişkin temyiz isteği reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Ancak TCK'nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin hükümde değişiklik yapılarak, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılması, bunlar dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması şeklinde değiştirilmiştir. TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı ortadan kalkmıştır. Kanuna aykırılıklar düzeltilebilir nitelikte olduğundan, karar düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri detaylı olarak açıklanmalıdır.
18. Ceza Dairesi 2015/22758 E. , 2016/7373 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, kasten yaralama HÜKÜM : Mahkumiyet KARAR Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1- Kasten yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."un tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 2- Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükme ilişkin temyize gelince; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede ; Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak; TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi yerine, (c) bendindeki tüm haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksunluğa karar verilmesi, TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması, Kanuna aykırı, sanık ..."un temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararların açıklanan noktası tebliğnameye kısmen uygun olarak, “TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, bunlar dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” biçiminde değiştirilmek ve “TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın” karardan çıkarılmak suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/04/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.