Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin, eksik incelemeye, erteleme hükümlerinin uygulanmasına ve ceza miktarına taksit miktarının artırılmasına ve daha az ceza verilmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1-Sanık hakkında, taksirli suçlarda uygulanma imkanı olmayan TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanması suretiyle hak yoksunluğuna hükmedilmiş olması, 2-Katılan hakkında düzenlenen raporda, katılanın yaşamını tehlikeye sokan bir durum olmadığı bildirildiği halde, sanık hakkında 89/2-e maddesinin uygulanması, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 2. maddesinin 3. parağrafında yer alan “89/2-b-e” ibaresinin çıkartılarak yerine “89/2-b” ibaresinin eklenmesi; TCK"nın 53/1. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına ilişkin 2. maddenin 6 ve 11. paragraflar arasında yer alan hükümlerin çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.