Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/11517 Esas 2015/3819 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 2.987,97 TL maddi, 6.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
""08/07/2013"" olan dava tarihinin gerekçeli karar başlığına ""10/07/2013"" olarak yazılmış olması, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiş ve tazminat talebinin dayanağı olan kapatılan ... Ağır Ceza Mahkemesinin 05/12/2006 tarih ve 2006/16 esas, 2006/431 karar sayılı ceza dava dosyasının 04/07/2013 tarihli aslı gibidir onaylı örneğinin dosyaya konulmuş olması ve dosya arasında bulunan onaysız karar örneğinde de kararın aslının aynı olup 27/01/2010 tarihinde kesinleşmiş olduğuna dair şerhi içermesi ve dayanak kararda davacının tutuklama ve tahliye tarihleri açıkça belirtilerek, davacı (sanık) hakkında düzenlenmiş müddetname örneğinin dosyaya eklenmiş olması ve bu belgelerin sahteliklerinin ileri sürülmemiş olması ve davacı lehine şartla tahliye tarihi olan 03.04.2005 tarihinden, tahliye tarihi olan 19.12.2005 tarihine kadar ceza infaz kurumunda geçirilen fazla süre üzerinden maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi itibariyle, nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp birlikte değerlendirildiğinde, hükmedilen maddi ve manevi tazminatın hak ve nasafet ilkelerine uygun olduğunun anlaşılması nedeniyle tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kendisini vekil ile temsil ettiren davacı lehine karar tarihindeki ‘’2.640’’ TL olan maktu vekalet ücreti yerine, bu miktarın üzerinde kalacak şekilde ‘’2.700’’ TL vekalet ücretine hükmedilmesi,İsabetsiz olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının üçüncü bendinde yer alan ""2.700"" ibaresi hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine, "2.640"" ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.