Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/14906 Esas 2015/4587 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14906
Karar No: 2015/4587
Karar Tarihi: 25.06.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/14906 Esas 2015/4587 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlıktan mahkum edilmiş ve daha önceki bir suçtan dolayı da adli sicil kaydı bulunmaktadır. Ancak mahkeme sanığın daha önceki suç nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesini uygulamamıştır. Kararda, sanığın suç işlediği kabul edilmiş ve diğer temyiz nedenlerinin yerinde olmadığı belirtilmiştir. Ancak, mahkeme 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksun kalmayı koşullu salıverme tarihine kadar sürdürmesi gerektiği gözetilmediği için karar bozulmuştur. Ayrıca, yargılama masrafı olarak 18.10 TL alınması yerine 20 TL alınması gerektiği belirtilmiş ve bu nedenle masrafın sanıktan tahsil edilmesine karar verilmiştir. Bu nedenlerle karar düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesi (c) fıkrası: hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet, kayyımlık yetkisinden yoksun kalma cezası
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi: ardışık hükümlülük
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106

17. Ceza Dairesi 2015/14906 E. , 2015/4587 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Adli sicil kayıtlarında tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 58 maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
2- Mahkeme masrafı olarak yapılan toplam 18,10 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nun 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yükletilmesi yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nın 53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ve “yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline” ilişkin bölümler çıkarılarak, yerine ‘‘5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3.maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin ve "Mahkeme masrafı olarak yapılan toplam 18,10 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine,” cümlesinin yazılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.