Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10359 Esas 2015/3796 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 50/4, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ile katılan ..."ın hazır bulundukları 01/10/2012 tarihli duruşmada, CMK"nın 191/3 maddesine aykırı olarak önce katılanın beyanının ve sonra sanığın savunmasının tespit edilmiş olması sonuca etkili görülmediğinden, sanığın, sollama yasağı bulunan yolda, önündeki aynı istikamette seyir halinde bulunan aracı solladığı sırada karşı yönden gelmekte olan katılanların üzerinde bulunduğu motorsiklete çarpması sonucu meydana gelen olayda, bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu ve tayin edilen temel cezanın TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından, yargılama aşamasında kendisini vekille temsil ettiren katılan ... yararına vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi temyiz edenlerin sıfatlarına göre bozma nedeni yapılmamış olup, UYAP ortamında yapılan sorgulamada, sanığın 04.03.1997 tarihinden itibaren B sınıfı sürücü belgesi sahibi olduğu tespit edilerek bu hususa ilişkin belge UYAP ortamından alınarak dosyaya eklendiğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ve müdafinin eksik inceleme ile hüküm verildiğine ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 02/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.