MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... Ecza Deposu Tic. ve San. AŞ ve ... aleyhine 29/01/2008 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasından kaynaklanan desteğin ölümü nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 31/10/2008 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Diğer temyiz itirazına gelince; dava, trafik kazası nedeniyle desteğin ölümünden dolayı uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davacılar tarafından temyiz olunmuştur.
Borçlar Yasası"nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.
Dava konusu olayda, davacıların ölene yakınlığı, olay tarihi ve yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde, davacı eş yararına takdir edilen 2.000,00 TL, davacı çocuklar yararına takdir edilen 1.500,00’er TL manevi tazminat azdır. Daha üst düzeyde manevi tazminat takdir edilmek üzere kararın bozulması gerekirse de belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası"nın 438/7. maddesi gereğince, davacı eş yararına 4.000,00 TL, davacı çocuklar yararına 2.500,00’er TL manevi tazminat takdir olunmak suretiyle, kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle gerekçesinde ve hüküm fıkrasının manevi tazminat takdirine ilişkin ikinci paragrafında yer alan “...2000...” ve “...1500...” biçimindeki sayı dizilerinin ayrı ayrı silinerek yerlerine sırası ile “...4.000,00...” ve “...2.500,00...” sayı dizilerinin yazılmasına; harç alınmasına ilişkin dördüncü paragrafının silinerek yerine dördüncü paragraf olarak “Alınması gereken 891,00 TL karar harcından davacılardan alınan 810,00 TL peşin harç indirilerek artık 81,00 TL harcın davalılardan alınıp hazineye gelir yazılmasına, peşin harç tutarı 810,00 TL’nin davalılardan alınıp davacılara verilmesine,” biçimindeki tümcenin yazılmasına; yargılama giderine ilişkin beşinci paragrafının silinerek yerine beşinci paragraf olarak “Davacılar tarafından yapılan davetiye, keşif, bilirkişi ve yazışma giderleri toplamı 202,01 TL yargılama giderinden davanın kabul ve ret oranına göre 55,55 TL’nin davalılardan ortaklaşa ve dayanışmalı olarak (müştereken ve müteselsilen) alınıp davacılara ödenmesine,” biçimindeki tümcenin yazılmasına; taraflar yararına avukatlık ücreti takdirine ilişkin altıncı ve yedinci paragraflarında yer alan “...1.140,00...” biçimindeki sayı dizilerinin ayrı ayrı silinerek yerlerine sırası ile “...1.750,00...” sayı dizilerinin yazılmasına; öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 31/03/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.