MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2-4, 53, 58. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve 7.300 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ve sanığın suç tarihinde,... Açık Ceza İnfaz Kurumu’nda hükümlü olarak bulundukları, sanığın katılana gümrükte dayısının olduğunu beyan ederek güven telkin edip, uygun fiyata istediği arabayı kendisine ihale ile alabileceğini, 03/07/2009 tarihinde izne gideceğini, kendisine ihale teminatı için 2.000 TL verdiği takdirde üstünü kendisinin tamamlayarak aracı ihale ile alacağını, 09/07/2009 tarihinde izin dönüşünde aracı getireceğini söylemesi üzerine, katılanın banka ATM kartını izne gitmekte olan sanığa verdiği, ardından katılanın, sanığın çekmesi için verdiği karta başka hesabından 2.000 TL para yolladığı, ayrıca sanığa elden 110 TL para verdiği, katılanın daha sonra sanığı aradığında sanığın ihalenin kendilerinde kaldığını ve aracı olmak için 3.600 TL’ye daha ihtiyaç olduğunu, ayrıca daha önceden gümrükteki ihale teminatı için verilen 2.000 TL’nin de yanmaması için bu paranın gönderilmesi gerektiğini söylemesi üzerine, katılanın sanığa 1.800 TL daha para gönderdiği ancak sanığın izinden dönmesi gereken 09/07/2009 tarihinde izinden dönmeyerek firar ettiği, getireceğini taahhüt ettiği aracı getirmediği gibi katılandan aldığı paraları da iade etmediği anlaşıldığından, dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın, bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda katılana karşı aynı suçu birden fazla kez işlemesi karşısında TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 365 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "365 GÜN" ve "7.300 TL." terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN" ve "100 TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.