Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/6196 Esas 2020/447 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/6196
Karar No: 2020/447

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/6196 Esas 2020/447 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı erkek tarafından kusur belirlemesi ile kadın yararına hükmolunan nafaka ve tazminatlar yönünden verilen hüküm temyiz edilmiştir. Davalının temyiz itirazları kısmen yersiz bulunmuştur. Ancak davacı kadın yararına hüküm kurulan maddi tazminatın miktarının fazla olduğu değerlendirilerek, daha uygun bir miktarın takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, temyiz edilen hüküm yukarıdaki sebep ile bozulmuştur. Temyize konu diğer bölümler ise onanmıştır. Kararda, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesine atıfta bulunulmuştur.

2. Hukuk Dairesi 2019/6196 E. , 2020/447 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından kusur belirlemesi ile kadın yararına hükmolunan nafaka ve tazminatlar yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 28.01.2020 günü temyiz eden davalı ... ve karşı taraf davacı ... ile vekili Av. ... geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamı ve özellikle evlilik birliğinin süresine nazaran, davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 28.01.2020 (Salı)